Als vanouds dienen vrouwen te voldoen aan maatschappeijke rolverwachtingen. Door veel vrouwen werd en wordt deze rolverwachting als beklemmend ervaren. Op zeer verschillende manieren is er een uitweg gezocht om te ontsnappen aan het saaie bestaan van het vrouwenleven. Soms is die manier spectaculair zoals blijkt uit het boek "Daar was eens een meisje loos" van R.Dekker en L.van der Pol.

Iedereen staat wel eens onder druk, druk van vrienden, familie of van werk. Menigeen laat wel een paar maal per dag het woord "moeten" van de tong glijden. Wij dwingen elkaar en onszelf wat af. De druk achter het woord "moeten" kan een lastig en zwaar gevoel geven. Door "moeten" in "willen" te vervangen wordt er plaats gemaakt voor een lichter gevoel. Een door vrijwilligheid gekenmerkt gevoel geeft een heel andere beleving.

In de 17e en 18e eeuw was het maatschappelijk gezien nog onvoorstelbaar dat een vrouw naar een spannender bestaan dan naar het voldoen aan huiselijke plichten en mooi zijn verlangde. Vrouwen die aan hun beperkingen wilden ontsnappen knipten destijds menigmaal de vlechten af, trokken mannenkleren aan en slaagden er op deze wijze in matroos te worden. Verzet tegen het keurslijf waar de maatschappij hen in dwong deed bij de vrouwen een extreme vorm van zin in avontuur ontplooien. Het boek "Daar was eens een meisje loos" beschrijft met veel authentiek en historisch materiaal de slimmigheidjes van vrouwen om matroos of soldaat te worden. De titel werd een zeer geliefd zeemanslied en sprak de matrozen tijdens hun lange perioden van vrijgezellendom bijzonder aan. Menig verhuld matrozenmeisje werd het liefje van de kapitein, tenminste als zij mocht blijven. Het wijdere mannengewaad verschafte vrouwen letterlijk meer bewegingsvrijheid dan het korset en het verblijf op zee verloste hen van de benauwenis van hun traditionele maatschapplijke rol. Het was een van de verlokkingen van de travestie, een vermomming om hun ware vrouwelijke identiteit te verbergen. Vrouwen die als zodanig gekleed betrapt werden stond een forse straf te wachten. Als een vrouw verkleed als matroos ontmanteld werd liet men haar vaak direct met een van de retourschepen huiswaarts gaan.

Gelukkig is vermomming voor vrouwen die naar avontuur verlangen tegenwoordig niet meer nodig. Wie meer over dit historisch-emancipatorisch onderwerp te weten wil komen doet er goed aan om onderstaand onthullend onderzoek naar dit thema te lezen.

R. Dekker en L. van der Pol: Daar was eens een meisje loos – Nederlandse vrouwen als matrozen en soldaat. Ambo, Baarn, 1981. ISBN: 9026305249

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in