Veel jonge ouders stellen zich dagelijks vragen over de opvoeding van hun kinderen. Doe je het wel goed? Ben je voldoende consequent? Een van die momenten is het ogenblik dat je kind reeds voldoende groot is om in een groot bed (eenpersoonsbed) te slapen. Hoe laat je die overgang zo soepel mogelijk verlopen? En ontregelt die je kind niet volledig? Zal dit niet te veel slapeloze nachten teweegbrengen? Hierbij enkele tips om deze overgang zo vlot mogelijk te laten verlopen.
Is je kind hier wel of niet klaar voor?
Als je kind zijn tweede verjaardag gevierd heeft, begint het met rasse schreden zelfstandigheid op te eisen. Het wil echt alles zelf doen. Het voelt zich namelijk al heel groot en flink. Het ene kind is hierin sneller dan het andere. Leg dus nooit druk op de schouders van je kind door dingen te verlangen waar het nog helemaal niet aan toe is. Eens je aanvoelt dat je kind zelfstandigheid opvraagt, kun je dit dus overwegen. Betrek je kind ook helemaal in dit proces. Door deze betrokkenheid voelt het dat het (ookal zijn ze nog piepjong) door zijn ouders als belangrijke individuen wordt aanzien.
Verander niet te plots
Begin eerst met enkele weken over dit onderwerp te praten. Doe dit tijdens spelletjes of via verhaaltjes. Je benadrukt dan telkens dat grote en flinke kindjes allemaal in een groot bed gaan slapen. En dan pols je ook even wat je kind hierover denkt. Gaandeweg ontdek je wanneer het moment om de volgende stap in te luiden aangekomen is.
Bouw eventueel eerst het babybed om
Sommige babybedjes kun je met enkele eenvoudige ingrepen aanpassen tot een half-open bed (doe dit enkel als de bedbodem niet te ver van de grond staat!). Hierdoor kan een kind al beginnen met trainen om niet uit bed te vallen. Deze fase hoeft niet lang te duren, maar laat je kind al wennen aan het idee om dan in een volgende fase naar een groot bed te gaan. Voor ons is het namelijk vanzelfsprekend dat je uit bed kan vallen, en je hiermee rekening houdt. Je kind moet dit echt leren met vallen en opstaan. Knuffels en fopspenen kunnen nu ineens ook in het midden van de nacht uit bed verdwijnen. De eerste nachten zul je dus ongetwijfeld eens moeten opstaan om je kind te troosten en terug in bed te stoppen, of om knuffels veilig terug in hun armen te leggen.
Betrek je kind bij de aankoop van het bed en/of toebehoren
Neem je kind mee naar de winkel, veel winkels zijn ontzettend kindvriendelijk (Ikea en dergelijke zijn hier echte aanraders voor). Geef je kind het gevoel dat het zelf de keuzes mee bepaalt. Doe dit door gerichte keuzes voor te stellen. Je laat je kind niet los in de winkel met de boodschap: ‘Kies maar!’. Neen, je kiest in eerste instantie wat je zelf mooi of leuk vindt, en laat je kind dan kiezen uit jouw twee favoriete zaken. Doe dit zo voor het bed, lakens en eventueel een extra ‘grote-bed-knuffel’.
Laat je kind helpen bij het opzetten van het bed
Als je een doe-het-zelf-kit kocht heb je normaal nog wat montagewerk. Laat je kind in de ruimte spelen waar jij bezig bent. Zo ziet hij dat dat bed geen allesetend monster is, maar gewoon enkele planken die aan elkaar bevestigd zijn. Dek het bed keurig op, liefst met een kindvriendelijke overtrek (met speelse figuurtjes of zo). Leg ook alle knuffelvrienden reeds erbij, zodat het een gezellig geheel wordt, waar elk kind wel slapen wil.
Houd het slaapritueel hetzelfde
Elk kind is vertrouwd met zijn eigen slaapritueel. Blijf dit aanhouden, want het blijven bestaan van deze structuur is zeker noodzakelijk. Je kind heeft die zekerheden in het leven echt nodig. Zo slapen ze ook rustiger. Doe gewoon als anders (pyama aan, tanden poetsen, verhaaltje lezen, sterren kijken, enzovoorts). Vermeld tijdens dit slaapritueel enkele malen hoe flink je kind wel is dat het nu in een groot bed slapen zal. Die positieve kracht kan hen zeker steunen in dit (voor hen toch) ingrijpende moment. Stop ze met veel liefde in, en rond dan af.
Bedsteuntje
Als je kind echt regelmatig uit bed valt, en op den duur bang wordt van zijn grote bed, kun je misschien tijdelijk een bedsteuntje aan de rand monteren. Dit belemmert hen om uit bed te vallen. Zo krijgen ze het nodige vertrouwen om dit verhaal toch tot een succes te maken.
Lukt het echt even niet?
Lukt het echt niet, heb je nachtenlang problemen gehad en ben je het even helemaal moe? Laat dan steeds de ruimte vrij om een stap terug te zetten. Het is zeker geen schande, en als ouder faal je zeker niet als dit toch even niet lukken wil. Plaats tijdelijk het kleine bed terug, en wacht enkele weken. Herneem dan gewoon het stramien van hierboven. Wat vandaag niet lukt, kan volgende week een waar succes zijn.
Veel succes met je opgroeiende kind en de verdere opvoeding!