“Spelers van een spel via internet kunnen in de toekomst meehelpen aan het oplossen van bestaande misdrijven. Dat is althans een plan van de politie Noord- en Oost-Gelderland.” Dit werd vrijdag 12 november bekend gemaakt. Dit spel zou een vorm zijn van het opkomende serious gaming. Maar wat is echter serious gaming, en wat kunnen we ermee?
Bij het eerder genoemde spel is het de bedoeling dat gewone burgers kunnen helpen om misdrijven op te lossen. In dit spel krijgen spelers bijvoorbeeld scenario’s voorgelegd van bestaande misdrijven die nog niet zijn opgelost. Ze moeten hier vervolgens conclusies uit trekken. Ook is het mogelijk dat ze een situatie te zien krijgen en zelf een mogelijk scenario hierbij moeten bedenken over hoe het misdrijf precies kan hebben plaatsgevonden. De politie hoopt op deze manier aan nieuwe ideeën te komen of zogenaamde tunnelvisie bij rechercheurs te doorbreken. Hoe hangt dit spel samen met serious gaming en gaat dit echt helpen in de toekomst?
Wat is serious gaming?
Onder serious games vallen spellen die als doel meer dan alleen ontspanning en plezier hebben. Dat wil niet zeggen dat deze serieuze games niet ontspannend zijn, want het plezier hebben in het spelen van spellen is juist wat deze nieuwe spellen de laatste tijd zo populair maakt. Daarnaast wil de maker of uitgever van het spel echter nog een ander doel bereiken. Meestal is dit doel om de speler iets te leren. Dat leren moet wel heel breed opgevat worden. In het begin werden serious games voornamelijk gebruikt door het leger om soldaten op situaties in oorlogen te kunnen trainen, maar nu er behoorlijk wat onderzoek is gedaan worden deze games ook op andere sectoren ingezet. Zo worden er meer en meer spellen ingezet voor de gezondheidszorg. Hierbij kan je denken aan een spel waarbij operaties geoefend kunnen worden. Ook zijn er spellen verkrijgbaar om juist het morele gevoel van mensen te trainen of spellen over milieubeheer.
Leuk! Maar werkt het?
Eind jaren ’90 liep er een soortgelijk project om games te gebruiken om mensen iets te leren. Dit soort spellen stonden toen bekend onder de naam edutainment. Toen is het project geflopt, omdat de spellen niet leuk waren. En daar zit nou net de sleutel tot succes. Mensen van alle leeftijden willen vaak nog graag iets nieuws leren, maar het lezen van boeken is dan maar saai. Diezelfde mensen vinden het vaak echter wel leuk om een spel te spelen.
Behalve het feit dat ze leuk zijn hebben serious games nog meer voordelen. Zo kan in een spel makkelijker een leersituatie worden nagebootst dan dat in het echt kan. Wil je een student verpleegkunde aanleren hoe je moet helpen bij een bevalling moet je wachten tot een vrouw gaat bevallen. In een spel kan de situatie zo nagemaakt worden. Dezelfde vrouw in dat spel zou wel vijf tot tien keer per dag kunnen bevallen als dat nodig is.
Een ander voordeel is feedback. Als het spel goed is opgezet krijgt de speler gelijk feedback op zijn acties. Neem bijvoorbeeld autorijlessen. Je krijgt verkeersregels aangeleerd om de weg veiliger te maken, maar waarom die regels gelden is niet altijd duidelijk. Laat je zo iemand in een spel een fout maken ziet hij gelijk waarom een regel geldt, bijvoorbeeld omdat het een ongeluk veroorzaakt, en zal zich in de toekomst wel bedenken voor hij die fout weer maakt.
Dan is er nog het feit dat een spel goed kan motiveren. Het enige wat daar voor nodig is, is een level systeem. Iedere keer als een speler iets goed doet, krijgt hij daar punten voor en kan met die punten levels omhoog om nieuwe dingen vrij te spelen. Het lijkt zinloos om alleen daarvoor een spel te gaan spelen, maar als je zorgt dat spelers zich met anderen kunnen vergelijken blijkt dit heel effectief te zijn. Een voorbeeld hier van is het populaire Farmville op Facebook. Miljoenen mensen spelen dit gewoon om levels omhoog te gaan.
Huidige problemen
Er liggen nog een aantal uitdagingen voor de serious gaming industrie die opgelost moeten worden om deze nieuwe vorm van leren echt succesvol te maken. Een van deze problemen is het testen wat de speler heeft geleerd. Als het doel was om kennis over te brengen zou dit met vragen gedaan kunnen worden, maar dat is vaak weer minder leuk. Het grootste probleem komt echter bij een spel wat vaardigheden aanleert. Je zou een soort toets in het spel kunnen inbouwen waarbij spelers een minimaal aantal punten moeten halen om verder te mogen. Een leerling zou echter dezelfde situatie heel vaak kunnen oefenen, omdat de toets steeds hetzelfde is en het zo halen zonder diezelfde vaardigheid in het echt te kunnen. Het is moeilijk om een spel echt elke keer anders te laten zijn.
Ook is een probleem dat voor zo’n spel makers van spellen en experts van bepaalde kennisgebieden samen moeten werken. De maker weet dan niets van het gebied waar de game over gemaakt moet worden en de expert weet niets over het maken van games. Dit kan tot problemen leiden.
Uiteraard is ook geld een probleem. Het maken van spellen kost veel geld, zowel de ontwikkeling als de productie, maar misschien dat dit op den duur ook goedkoper wordt.
Het politiespel
Hoewel serious games dus echt potentie hebben zitten er nog wat haken en ogen aan die opgelost moeten worden. Toch lijkt er echt wel een toekomst te zijn voor serious gaming. Het zou toch leuk zijn om eens in de huid van een detective te kunnen kruipen en misdaden op te lossen? Om meer informatie te krijgen naarmate je verder komt en om makkelijker informatie in het spel te krijgen naarmate je niveau omhoog gaat? Dat je daarnaast misschien meehelpt om echte criminelen in de gevangenis te krijgen is dan mooi meegenomen!
http://www.destentor.nl/regio/7610839/Politie-gamers-kunnen-helpen-bij-oplossen-misdijf.ece
