Wie er tegenwoordig kiest voor het onderwijs mag voorafgaand aan deze beslissing sterk bij zichzelf te rade gaan. Kies ik voor basisonderwijs, het vmbo, of het hoger voortgezet onderwijs. Het is sterk aan te raden om deze keus vooraf te maken, want met de verkeerde instelling zal je binnen de kortste keren het verzuimcijfer binnen het werkveld versterken. In het volgende stuk zal ik vertellen waarom.
Er zijn veel verschillende soorten mensen werkzaam binnen het onderwijs. De meesten daarvan hebben ooit de keus gemaakt om voor de klas te gaan staan om een ander iets te leren. Tegenwoordig wordt deze groep mensen door de leerlingen 'een lesje geleerd'
Het klinkt wellicht zwaar, maar toch lijkt het op steeds meer scholen werkelijkheid te worden.. Er heerst op veel grote scholen voor vmbo-leerlingen namelijk in steeds grotere mate een complete anarchie. De leerlingen hebben tegenwoordig de wereld onder hun duim in de vorm van smartphones en denken alles al te weten, echter in de bassale vaardigheden lopen zij vaak hopeloos achter. Bij een groot en jaarlijks toenemend aantal leerlingen is het alfabet niet ingesleten en toepasbaar en is het bedroevend hoe slecht zij de rekentafels van de basisschool beheersen. Spelling, woordenschat en hoofdrekenen zijn dus zwaar achtergebeleven gebieden in de ontwikkeling van de huidige generatie vmbo-jongeren. Dit alles is echter wel de fundering waarop het vmbo verder zou moeten kunnen bouwen. De leerlingen wensen hier echter niet op aangesproken te worden. Alles wat zij niet met één klik op de telefoon kunnen traceren is: dom, ouderwets, saai of onnodig. Deze optelsom maakt dat de docent vaak al met 1-0 (of meer)achterstaat, reeds voor de les is begonnen. Er is natuurlijk al ontzettend veel gezegd over 'de jeugd van tegenwoordig', maar de situatie lijkt nu stuk te lopen op een aanzienlijk gebrek aan basiskennis, werkhouding, brutaliteit en daarbij een sterk toenemende dosis onbetrokkenheid.
Dit alles wordt nog eens versterkt door het zogenaamde 'passend onderwijs'. Iets dat door de doorgewinterde docenten al wordt bestempeld als 'niet-passend onderwijs'. Leerlingen met vaak complexe individuele hulpvragen gaan volledig onzichtbaar op binnen schoolgebouwen met zeer grote leerlingaantallen. Dit alles ook nog eens zonder duidelijk herkenbare structuur en vaak dagelijks wisselende lesroosters, docenten en lokalen. Als docent op zo'n grote school kun je in één lesuur dan ook niet de onrust wegnemen die buiten dat lesuur is ontstaan. Daarbij komt dan ook nog het probleem dat vakkennis niet voldoende overdraagbaar is, vanwege de grote klassen en omdat er daardoor veel meer moet worden ingezet op pedagogiek. De inzet van deze pedagogische vaardigheden kost de docenten vaak zoveel energie en tijd dat zij zelf te maken krijgen met de nodige motivatieproblemen als gevolg van een gebrek aan gezag en passie en de aanblijvende machtstrijd binnen de school. Het verzuim binnen het vmbo groeit dan ook gestaag en de mensen met de meeste vakkennis blijven thuis of zoeken naar een andere baan waarbij zij hun kennis wel gewaardeerd weten. De jonge generatie leerkrachten mag het stokje dus overnemen, maar in de praktijk blijkt dat hier de nodige ervaring nog ontbreekt en dat er te weinig doorgewinterd personeel is om hen goed in te werken en weerbaar te maken. Het gevolg is voorspelbaar: Ook onder de jonge generatie docenten groeit het verzuim gestaag. Dit is een beweging welke zich landelijk afspeelt. De docenten moeten alles laten passen, echter lijken de leerlingen de touwtjes in handen te hebben en de enige consistente factor binnen het vmbo te zijn.
