Herm is – net als Guernsey – een Kanaaleiland maar dan een stuk kleiner. Beeldend woordkunstenaar Connie Harkema beschrijft beide eilanden in haar boek "Reisschilderingen". Dit door haar zelf geillustreerde reisboek is te bestellen bij www.boekscout.nl
Herm was vroeger verbonden met Guernsey en werd in de late steentijd al bewoond; daarvan getuigen in het noorden van het eiland nog enkele cromlechs. Dit zijn grafmonumenten van een aantal rechtop staande stenen, die door een grote, platte steen zijn bedekt en waarvan die bij Roberts Cross het mooist is.
Het landschap is behoorlijk gevarieerd. Het noorden is tamelijk vlak, met wat duinlandschap, zandstranden, beschutte baaien en wandelpaden langs de zee, terwijl het zuiden wordt gekenmerkt door beboste, zacht glooiende heuvels, moerasland, heidegrond en – langs de kust – rotsen, kliffen en in totaal twaalf strandjes.
Binnen twee uur hebben we het eiland omgelopen en strijken neer op een strandje vlakbij het haventje. Daar verdiep ik me in de historie van dit kleine, maar mooie eilandje. Uit een oud reisboekje begrijp ik dat ene Peter Wood en zijn vrouw Jenny in 1949 hier naartoe zijn gekomen. Het eiland was toen al jarenlang verwaarloosd en vertoonde veel sporen van de Duitse bezetting. De huizen lagen er vervallen bij, het land werd door onkruid overwoekerd, er was geen elektriciteit- of watervoorziening, geen telefoon en geen afdoende rioolzuiveringsinstallatie. De Woods wisten alle ongemakken te overwinnen en maakten het eiland tot een waar paradijsje.
“Ik vind dat wel romantisch klinken”, zegt mijn man, nadat ik hem deelgenoot van de eilandhistorie heb gemaakt.
Mij lijkt het vooral eenzaam, maar dan lees ik dat er nu meer dan tien gezinnen op Herm leven. In de zomer worden zij in hun werk bijgestaan door tientallen seizoensarbeiders. Belangrijke bronnen van inkomsten voor die kleine leefgemeenschap zijn toerisme en melkveehouderij. De koeien leveren genoeg op om drie procent van de in Guernsey benodigde melk te kunnen leveren. Herm is echter nog steeds niet totaal selfsupporting. In noodgevallen moet er een arts vanuit Guernsey komen. Een echte brandweer is er evenmin; bij brand rukt een speciaal groepje mannen uit om te blussen. Ook patrouilleert er geen politie. Wel is er een gevangenis in de vorm van een granieten koepeltje, maar die wordt zelden gebruikt. Het is de kleinste gevangenis van de wereld. En voor de lagere school komt er elke dag een onderwijzer uit Guernsey varen.
