De Big Mac Index is een initiatief van het Britse magazine “The Economist” en is door redactrice Pam Woodall bedacht in 1986. Het doel ervan is om door wereldwijs de prijs van een Big Mac te vergelijken, te berekenen of de wisselkoersen van verschillende valuta wel eerlijk zijn. De index wordt gemeten in Amerikaanse dollars.
Een voorbeeld:
Stel dat een Big Mac in de VS 3 dollar kost en in Nederland €2,50. De waarde van $3 is dan €2,50. Stel dat de wisselkoers $1.10 is. De wisselkoers zou eigenlijk 3/2.50 moeten zijn, dit is $1,20. Voor elke euro zou je dus 1,20 dollar moeten krijgen. De wisselkoers is echter $1,10, waardoor je dus te weinig dollars voor je euro’s krijgt! Hoeveel je misloopt is ook makkelijk te berekenen: (1.20-1.10)/1.10 = 9.09%.
Waarom de Big Mac?
De Big Mac is een goede manier om de reële wisselkoers te berekenen omdat er in bijna elk land wel een McDonalds is gevestigd. Omdat een Big Mac dus overal verkrijgbaar is, is het een goed product om prijzen te vergelijken. Sinds de Euro er is, is het vergelijken wat lastiger geworden, want een Big Mac kost niet overal in de eurozone hetzelfde. Daarom gaat The Economist nu uit van Duitsland, waar een Big Mac momenteel €3,29 kost.
Problemen
Deze grappige methode levert ook wat problemen op. Ten eerste is het in sommige landen goedkoper om in lokale restaurantjes te eten dan bij MacDonalds en zal de vraag naar Big Macs minder zijn dan in landen waar dat niet het geval is.
Ook is de Big Mac niet helemaal representatief. Een Big Mac kost in België €3,70 en in Frankrijk €3,30, maar over het algemeen is MacDonalds goedkoper in België dan in Frankrijk. Om dit probleem op te lossen zou er dus eigenlijk ook naar andere producten bij MacDonalds gekeken moeten worden, zoals de prijs van een milkshake of een portie friet.
Verder zijn in de prijs van een Big Mac ook arbeidsloon, marketingkosten, etc. verwerkt. Aangezien MacDonalds niet over de hele wereld evenveel aan marketing doet en men niet in elk land hetzelfde uurloon verdient, is de prijs van een Big Mac dan ook een niet helemaal betrouwbaar meetinstrument.
Daarnaast zijn niet alle Big Macs hetzelfde. In India bijvoorbeeld, wordt geen rundvlees gegeten vanwege het Hindoestaanse geloof. Hier kan men een kipburger krijgen als vervanging voor de Big Mac. In Saudi-Arabië is het rundvlees vervangen door lamsvlees omdat dit de voorkeur van de lokale bevolking heeft. Daarnaast zijn niet alle Big Macs wereldwijd even groot en bevat bijvoorbeeld de Big Mac in Australië 22% minder calorieën dan de Big Mac in Canada.
Top 5 duurste Big Macs ter wereld (juli 2010)
1. Noorwegen – USD 7.20 (€ 5,59)
2. Zweden – USD 6.56 (€ 5,09)
3. Zwitserland – USD 6.19 (€ 4,80)
4. Italië – USD 4.91 (€ 4,00)
5. Finland – USD 4.90 (€ 3,95)
Top 5 goedkoopste Big Macs ter wereld (juli 2010)
1. Oekraïne – USD 1.84 (€ 1,43)
2. Sri Lanka – USD 1.86 (€ 1,44)
3. Hong Kong – USD 1.90 (€ 1,47)
4. China – USD 1.95 (€ 1,51)
5. Thailand – USD 2.17 (€ 1,68)
Uitbreiding
Ondanks de bezwaren vinden economen deze index toch een redelijk goede manier om de reële wisselkoers te meten en omdat de Big Mac Index al jaren wordt gebruikt, heeft The Economist haar methode uitgebreid. Tegenwoordig is er ook de Tall Latte Index, waarbij de prijs van een koffie bij Starbucks wordt vergeleken. Ook meet The Economist de prijs van Coca Cola. Op deze manier kunnen ook andere producten worden vergeleken. Zo werd het idee geopperd om een i-Pod index te maken, maar vanwege invoerrechten en andere kosten die erg verschillen per land was dit niet haalbaar.
http://en.wikipedia.org/wiki/Big_Mac_Index
http://www.missethoreca.nl/1080366/fastfood/fastfood-nieuws/KwartierWerkenVoorEenBigMac.htm
