Geen afscheidsbrief. mam.

Nadat mijn moeder dertien jaar lang niet meer met me had gesproken, ik was met het doodzwijgen bestraft, verdween ze geruisloos uit het leven. Nadat mijn zoon het me had meegedeeld, schreef ik diezelfde nacht nog vijftien songs. Ineens had ze zoveel te vertellen, nu ze in de wereld zonder leed was overgegaan. Een jaar lang heb ik iedere avond aan het strand haar liedjes gezongen. Zo kon de pijn tussen ons met Liefde genezen. Dank je mama.

 

 

 

 

 

 

 

 

Waarom kan mama niet van me houden?

Lieve Mama,

vele jaren hebben we elkaar niet gezien, noch gehoord of gesproken,

maar ik was in mijn hart en met mijn gedachten altijd bij je.

Omdat ik vele jaren hard aan mezelf gewerkt heb, mocht ik mijn innerlijke rust vinden.

Daardoor was ik ook in staat mijn lichaam te genezen van al mijn zielepijn.

Uiteindelijk heb ik namelijk begrepen, dat ik zelf verantwoordelijk ben voor

alle ervaringen die ik hier op aarde opdoe.

Mijn diepste pijn was altijd de gedachte:

"Waarom houden mijn ouders niet van me?"

"Waarom kan mama niet van me houden?"

"Waarom kan papa niet van me houden?"

"Ik heb toch werkelijk alles geprobeerd?"

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kosmische Liefde

Uiteindelijk begreep ik gelukkig, dat jullie deze moeilijke rollen in mijn levensfilm alleen maar

hebben kunnen spelen, vanuit de onvoorwaardelijke, universele Liefde.

Alles wat er op de aarde gebeurt, gebeurt vanuit deze oneindige Liefde.

Vanuit de grote kosmische Liefde, waar we tenslotte allemaal uit ontstaan zijn,

om uit de opgedane ervaringen hier op aarde onze lessen te leren.

Nadat begrip ontstaan is en de verantwoording voor zichzelf volledig geintegreerd,

worden de ervaringen met elkaar gedeeld.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Laatste pijn wil genezen zijn

Met papa heb ik nu ook eindelijk mijn vrede gevonden. Ik dacht dat lang geleden al bereikt te hebben,

maar er kwam nog een laatste stuk pijn naar boven, wat genezen wilde zijn.

De ervaring, hem als 17-jarig meisje, drie weken intensief te begeleiden tijdens zijn sterfproces,

was uiteindelijk voor mij een kans om met hem in vrede te zijn.

Jullie zijn weer vereend mam. Ik weet zeker dat je nu gelukkig bent.

Laatst was je bij me aan het strand, tijdens die rustige, bezinnelijke nacht, onder begeleiding

van een stralende maan en het ritme van de golven.

Je was bij me mam, ik voelde je weldoende, warme, beschermende, liefdevolle

energie vlak naast me. Je gaf me een warme omarming met je vleugels.

Ik kan niet onder woorden brengen hoe gelukkig ik ben, want nu ben je zo dicht bij me,

als nooit tevoren.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De stilte verbroken

Dank je wel voor de vele liedjes die ik mocht schrijven, tijdens het weekend, toen mijn zoon

me meedeelde dat je zwijgend uit het leven gegleden was. We hebben de stilte verbroken mam, eindelijk.

Je hebt me geholpen mijn gezinsleven te herstellen. We zijn een goed team mam.

Ik zal je liedjes zingen mam, dat is ook niet al te moeilijk, want de melodie heb je me er meteen

maar bij geleverd. Jarenlang kon ik alleen maar teksten schrijven, de melodie ontbrak altijd. 

Maar nu je weer samen bent met papa, denk ik dat de woorden van papa kwamen

en de melodie erbij ben jij.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ik ben wat ik zijn wil

Ik neem geen afscheid van je mam, ik neem alleen afscheid van de pijn, die altijd tussen ons stond.

Die wond is nu genezen mam en ik mag eindelijk gelukkig zijn. Een heerlijk vrij gevoel heel diep van binnen.

Herinner je je nog wat tante Gerrie ooit eens over mij zei?

"Dat kind kan alles worden wat ze wil, als ze groot is." Die woorden ben ik nooit vergeten.

Nu ben ik groot mam en ik ben alles, wat ik zijn wil. Ik omhels je mam, geef papa een dikke kus van.

We zien elkaar eerdaags weer aan het strand, ok mam?

 

Ciao mam,

wees in vrede.