Gedichten gaan vaak over liefde, net als deze. Dit kort gedicht gaat over een onmogelijke liefde die mogelijk is geworden.
Dit gedicht beschrijft de onmogelijke liefde, die mogelijk is gemaakt. De gevoelens en de verlangens die hierbij naar boven komen worden beschreven. Het gedicht wordt verteld vanuit één persoon, deze beschrijft haar/zijn gevoelens en verlangens over deze liefde. In dit gedicht staat het thema onmogelijke liefde centraal, vaak wil men iets wat ze niet kunnen krijgen. Maar wanneer liefde mogelijk wordt kunnen gevoelens veranderen of veranderen deze juist niet? Mensen hebben hier hun eigen perspectief over. Zo ook bij het lezen van dit gedicht.
(On)mogelijke liefde
Wat ik voor jou voel is niet te beschrijven,
het allerliefste wat ik wil is de hele dag bij jou blijven.
Dit bijzondere gevoel,
we weten allebei wat ik bedoel.
Ik voelde het al eerder maar kon het toen niet uiten,
want dan ging ik mijn boekje te buiten.
En moest ik me schamen,
maar nu is het zover en zijn we eindelijk samen.
Stiekem droomde ik hier al langer van,
en ben ik blij dat het nu kan.
Jou wilde ik altijd,
dat het niet eerder is gebeurd daarvan heb ik spijt.
Jij bent de liefde van mijn leven,
en voor jou zal ik alles willen opgeven.
Dit gevoel is zo intens,
deze liefde kent geen grens.
Soms voel ik me ongelukkig en dan ben ik bij jou
en ik weet dat ik jou vertrouw.
Jij vrolijkt me dan weer op en jij maakt me dan weer blij,
bij jou voel ik me echt vrij.
Als ik jou zie krijg ik een lach op mijn gezicht,
en voor jou schrijf ik dit gedicht.
Ik betrap mezelf op heel veel dingen,
zo zou ik me voor jou door heel veel bochten wringen.
Blijf bij me maar niet voor even,
maar voor de rest van mijn leven.