Soms heb je het idee dat boeken speciaal voor jou geschreven zijn. Dit idee had ik toen ik de plotomschrijving van Jack Ketchum's Off Season las. Alles sprak me aan: ongebruikelijke verdwijngen, een afgelegen setting (één van de talloze bossen in Maine, USA) en een groepje dat nietsvermoedend die plek bezoekt. Helaas was het boek nergens meer te verkrijgen, dus moest ik wachten op de herdruk van afgelopen mei. Eind mei viel het boek op de mat en kon ik eindelijk beginnen in deze klassieker, die in Nederland helaas bijzonder weinig bekendheid geniet.
Moordend tempo
In de proloog zet Ketchum direct de toon voor de rest van het verhaal. Hij laat gelijk iets van zijn vondsten zien en de bad-guys maken een onuitwisbare indruk. Vervolgens neemt Ketchum even kort de tijd om een klein groepje personen in het verhaal te schrijven. Ketchum houdt over het algemeen een hoog verteltempo aan en gebruikt veel suspense. De setting leent zich daar ook uitstekend voor: de donkere bossen in Maine hebben in dit verhaal heel wat te verbergen.
Op weg naar die donkere bossen is Carla: zij besluit om even de drukte te verlaten en in Dead River, Maine, een boek te editen. De eerste dagen wordt ze bijgestaan door een groepje vrienden. Uiteraard zal dit niet zonder slag of stoot gebeuren en Ketchum hint al naar de komende gebeurtenissen. Carla wordt, zonder dat ze het doorheeft, door iets gadegeslagen wat wel héél dicht bij haar in de buurt is. Ketchum weet de spanning uitstekend op te voeren: je weet dat er iets helemaal mis gaat, maar niet wanneer dat gaat gebeuren. Een legende, vertelt door één van de hoofdpersonen, maakt het verhaal bovendien nog vele malen mystieker en sfeervoller; dat mag ik wel. Met die kennis in het achterhoofd en het feit dat Carla's vrienden langzaam maar zeker het boshutje naderen, ben je als lezer ongetwijfeld direct geboeid.
Nog een hogere versnelling
De slechteriken zien hun kans schoon en vallen het huis aan. Even dreigt het verhaal in een ordinaire slasher te vervallen, maar Ketchum weet wel maat te houden. Dat weet hij echter niet als het gaat om soms wel erg gedetailleerde beschrijvingen: op momenten krijgt het verhaal een flink scheutje 'gore' mee. Dit boek is dan ook niet geschikt voor mensen met een zwakke maag: ik overdrijf absoluut niet als ik zeg dat Ketchum geen enkel detail schuwt. Gelukkig vormt dit niet de hoofdmoot van het verhaal; er zijn ook genoeg pagina's die drijven op pure spanning en suspense in plaats van bloed. Ketchum is keihard voor zijn personages en in de laatste vijftig pagina's gebeuren er dingen met hen die het bloed onder mijn nagels vandaan haalden. Het boek frustreerde op een goede manier. Zeker het einde was frustrerend, maar ook dat is in een positieve context. 'Wreed' is denk ik de beste typering voor de tweede helft van het boek: waar in de eerste helft de spanning flink opgewekt werd, zo werd in de tweede helft die spanning in een wrede en bloedstollende climax vertaald.
Toetje
En net als je denkt dat je de laatste pagina gehad hebt, komt Ketchum nog met een toetje. Het kortverhaal Winter Child heeft een nauwe connectie met Off Season en is in mijn ogen net zo sterk. Dit verhaal leunt meer op de personages en heeft absoluut minder gore-elementen in zich, maar is goed geschreven en Ketchum weet opnieuw heel effectief de spanning op te voeren. Enigszins wreed is het wel weer, al zag je het dit keer wel aankomen. Toch komt het nog enigszins als een verrassing, wat aantoont dat Ketchum absoluut een goed verhaal kan vertellen.
Horrorfan? Must-read!
Het is ontzettend jammer dat dit boek nooit in Nederlandse vertaling is verschenen en waarschijnlijk ook nooit in de Nederlandse boekwinkels komt te liggen. Wanneer je een horrorliefhebber bent, mag je Off Season absoluut niet missen. Verschillende elementen uit het genre worden succesvol gecombineerd in dit sterke debuut van Jack Ketchum. Ik ben bijzonder benieuwd naar het vervolg (Offspring) en ga dat zeker lezen.
