Aan ieder van mijn auto's bewaar ik herinneringen. Mijn zesde auto was een VW Kever. De echte, met de motor achterin.
Uitgefietst
Een jaar zonder auto was een hele bezoeking. Ik deed alles op de fiets. En als dat nou een goeie fiets was geweest. Maar nee hoor, ik moest er zo nodig eentje halen bij de politie; uit het gestolen fietsen bestand. De fiets die er aanvankelijk leuk uitzag bleek een draak om mee te rijden. Met de Kever zou dat net zo gaan.
Blijdschap
Ik kan je verzekeren dat ik na een jaar fietsen erg blij was dat ik weer een auto onder m'n kont had: een rode Kever. Het was het model met de platte voorruit, maar wel vier koelsleuven op de motorkap achter. Ja, achter. Want dit was nog een Kever zoals een Kever bedoeld was: boxermotortje achterin. En ik zeg met recht ´motortje´ want uit de dertienhonderd werden maar vierenveertig paarden gepeuterd. Maar het klonk fantastisch, die boxermotor.
Accessoires
Ook deze auto had ik weer voorzien van extra accessoires. Zo zat er een dwarse sportuitlaat op, twee speciaal geïmporteerde verchroomde mistlampen, twee verchroomde buitenspiegels en sportvelgen. Maar ondanks al dit indrukwekkende uiterlijk vertoon kon het ding maar honderdtien. Daar bleek ik toch niet tegen te kunnen.
Roken
Hoewel ik zelf niet rookte deed de auto dat wel. Tenminste, toen ik eens een keer bij een vriend in Rotterdam op bezoek was. Ik was er zo snel mogelijk naar toe gereden en ik parkeerde de auto recht voor de deur van zijn flat. Maar toen we eenmaal boven aan een biertje zaten werd er aan de deur gebeld. Er stond een jochie voor de deur: "Meneer uw auto staat in brand". Maar dat was niet zo. De Kever stond te roken! De rit was duidelijk te zwaar geweest voor het amechtige motortje.
Tegenslag
Het ding bleef wel rijden, al was het langzaam. Maar de lol ging er alweer af toen ik de auto op een ochtend aantrof met een ingeslagen ruitje: de monoradio was gejat! Dat had ik toch niet voor mogelijk gehouden. En de lak begon erg te verkleuren: rode auto's worden altijd heel snel dof en de Kever was daarop geen uitzondering. Een fles 'Commandant' hielp maar een paar weken. Na vier keer poetsen zat ik op de grondlaag! Dus je raadt het al: het werd weer tijd voor iets nieuws.
