Sinds afgelopen vrijdag zit er in het oude postkantoor van Rotterdam een outletstore van het populaire merk UGG Australia. Deze winkel zit er tot het einde van het jaar en trekt heel veel bezoeksters die tegen een zacht prijsje deze heerlijk zachte laarzen willen scoren.
Afgelopen vrijdag liep ik op Rotterdam Centraal en zag overal meiden met een gelukzalige glimlach op hun gezicht en in hun hand een tas waarop trots het woord UGG prijkte. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt…Uggs laarzen in alle kleuren, soorten en maten hebben inmiddels een grote schare fans opgebouwd in Nederland, maar ja, de prachtige warme boots zijn wel afgrijselijk duur.
Even rondvragen en surfen leerde mij iets, iets geweldigs! Tot het einde van het jaar 2010 zit er in het oude postkantoor van Rotterdam een outletstore van UGG Australia gevestigd! Ik was verbijsterd, uggs zijn bijna nooit in de sale, laat staan een outlet, dacht ik. Tot ik zaterdag na mijn werk in het centrum van Rotterdam, toch maar richting de Coolsingel liep. En daar zag ik ze. Al die meiden met hetzelfde doel: uggs scoren voor een zo'n klein mogelijke prijs.
Na een kleine navraag in de behoorlijke rij, bleek dat de gemiddelde wachttijd zo'n 20 tot 50 minuten bedraagt. Dit omdat het personeel van de winkel slechts 150 mensen tegelijkertijd naar binnen laat, zodat iedereen in alle rust kan shoppen, en dus zoveel mogelijk geld kan uitgeven….
Uiteraard wilde ik het weleens zien, al die pracht en praal. Na een wachttijd van 40 minuten, liep ik eindelijk het schapenvacht walhalla binnen. Het moet gezegd: de locatie is prachtig. De entourage van het oude monumentale pand, al zal ik waarschijnlijk de enige zijn die daar op let, maar ook zeker de opzet van de rekken met de modellen erin. Overal is voldoende plek om te passen, er is genoeg te bekijken en de voorraad wordt gelukkig iedere dag aangevuld, zodat er voor bijna iedereen wat wils is.
Opeens zag ik ze! De uggs die al enkele weken door mijn gedachten zwierven, keken me aan. Recht voor me op een plank. deze prachtige laarzen ( voor de liefhebber: de grijskleurige bailey buttons) riepen me naar zich toe. Als in trance pakte ik ze van de plank en concludeerde dat ze zelfs de juiste maat hadden. Snel naar de kassa, want met een flinke korting erop, waren ze meer dan de moeite waard!
Eenmaal bij de kassa aangekomen, licht ik het meisje achter de toonbank in hoe blij ik met mijn vondst ben en open ondertussen mijn tas. En daar doe ik de ontdekking: ik heb geen portomonnee bij me. Meelevend kijkt het meisje me aan, maar helaas kan ze me niet helpen. 'Volgende keer beter' is haar antwoord. Beschaamd en teleurgesteld loop ik naar de uitgang. Bijna een uur bezig geweest en dan nog mijn mooie nieuwe uggs niet….zou het een teken zijn van boven?' Agh', denk ik terwijl ik naar buiten loop, 'morgen zijn ze er vast ook nog'.
In de laatste alinea ga je over op de tegenwoordige tijd, is dat bewust? Ik signaleer het maar even… Verder keur ik hem gewoon goed.
