Korte recensie en mijn ervaring van het Scouting for Girls concert, zodat u kunt bekijken of een toekomstig concert interessant is om heen te gaan.
Ik ben met vrienden naar Scouting for Girls geweest, de titel van het concert was 'Famous', vernoemd naar hun gelijknamige hit. Het was op 26 maart 2011, in het Paard van Troje te Den Haag.
Vorm
Er was sprake van afwisseling en alle nummers werden dus maar één keer gespeeld. Er was één solozanger, Roy Stride, die werd ondersteund door een gitarist. Vooraf speelde er een voor mij onbekend bandje waarvan de muziek ver boven de zanger uitsteeg, en dus veel te hard was. Matig dus, maar het wachten tijdens dit voorprogamma was het uiteindelijk meer dan waard, want Roy Stride gaf met zijn mannen uiteindelijk een spetterend optreden weg! Er waren coupletten, refreinen maar geen solo´s in het hoofdprogamma. Het podium was iets hoger dan de mensen, en waar je ook stond: je kon het áltijd goed zien. Dat is typisch het Paard van Troje en zonder meer een enorm pluspunt. De muziek was zowel instrumentaal als vocaal. Er was een zanger/pianist die een beetje gitaar speelde, een vaste gitarist en een bassist.. Ze waren dus met z’n vieren.
Inhoud
De muziekstijl van het concert was pop. Het was gewoon normale muziek om mensen te amuseren. Scouting for Girls heeft het muziekstuk gemaakt om geld te verdienen en omdat ze graag muziek maken en dat graag aan mensen laten zien! Er was geen sprake van een dynamische opbouw o.i.d.
Functie
Scouting for Girls had met zijn concert een paar functies in zijn vizier. In de eerste instantie gewoon als puur luistermuziek. Lekker ervan genieten en losgaan! Daarnaast had Roy Stride er zijn eigen emotionele en persoonlijke gevoelens in verwerkt. Verder was het natuurlijk ook gewoon amusement.
Er is niet echt sprake van een promotie van een cd. Het zijn allerlei nummers van verschillende cd’s. Ze coveren helemaal niks en schrijven al hun eigen nummers.
Beoordeling
De eerlijkheid gebied mij om te zeggen dat ik de muziek niet écht kende. Wel hun hits ‘Famous’ en ‘This aint a lovesong’. Ik vond het een enorm geslaagde uitvoering! Er was werkelijk overal aan gedacht. De belichting was normaal, er werden geen spectaculaire belichtingen gebruikt om het concert nog meer glans te geven. De grootte van de zaal was ideaal, en het einde was helemaal fantastisch. Iedereen mocht op het podium komen, en dus stond de helft van de zaal naast Roy Stride los te gaan op het slotnummer! Roy Stride deed vrolijk mee en het was een groot feest. Ik heb er absoluut van genoten, al vond ik het voorspel maar matig en dat was eigenlijk het enige minpunt van de avond. Desalniettemin hebben we een leuke avond gehad!
