Dat er weinig bekend is over RLS (restless legs syndrome) bij kinderen mag duidelijk zijn. Alleen zij die eraan lijden weten meer dan ze zouden willen.
Symptomen
De benaming zegt het al: restless legs = rusteloze benen. Het rusteloze gevoel treedt meestal op als de benen in ruststand zijn. 's Avonds op de bank of in bed, maar ook overdag als er langdurig gezeten moet worden, bijvoorbeeld op school. Het is een moeilijk beschrijfbaar gevoel waarbij de benen ongecontroleerde bewegingen maken en vaak gaat dit ook gepaard met pijn. Vaak worden bij kinderen de klachten afgedaan als groeipijnen.
Onbegrip
Wanneer men een duidelijk zichtbare aandoening heeft, wordt daar door de omgeving uiteraard rekening mee gehouden. Kinderen met RLS stuiten daarentegen op veel onbegrip. Leerkrachten zijn weinig bekend met de aandoening en het 'niet stilzitten in de klas' wordt veelal gezien als ongehoorzaam gedrag. Natuurlijk zijn we allemaal mensen en bij voldoende uitleg zal de leerkracht rekening houden met het feit dat het 'gewiebel' niet voortkomt uit tegenstrijdigheid of ongehoorzaamheid. Het blijft dan weer wel een probleem als de vaste leerkracht ziek wordt of een tijd afwezig is en de invallers telkens weer opnieuw ingelicht moeten worden.
Proefkonijntjes
Juist omdat er nog zo weinig bekend is over RLS bij kinderen, zijn er ook niet de juiste medicijnen. Vooralsnog worden vaak medicijnen voorgeschreven met de woorden: 'laten we dit maar eens proberen.' Omdat het eerste voorgeschreven medicijn niet lijkt te werken, dient toch iets anders te worden geprobeerd. Het proberen van medicijnen doet vermoeden dat kinderen als een soort van proefkonijntjes gaan fungeren. Noodzakelijk, dat wel. Het is immers een streven dat ook kinderen met RLS een zo normaal mogelijk leven kunnen leiden.
Onderzoek
Het onderzoek naar RLS is nog steeds in volle gang. Er wordt bij volwassenen al steeds meer bekend. Ook het onderzoek bij kinderen gaat door. Dat RLS ook bij kinderen voorkomt, blijkt meer uit de verhalen van volwassenen die terugkijken op hun leven en zich realiseren dat hun klachten dateren uit hun jeugd. Belangrijk is dan ook de klachten van jonge kinderen serieus te nemen en niet meteen af te doen als groeipijnen. Alleen dan zal er meer over bekend worden en kunnen ook voor kinderen de juiste medicijnen worden voorgeschreven.
