Het Britse Tesco (een van de grootse supermarktketens ter wereld) heeft te kampen met grote problemen. In dit artikel wordt er ingegaan op die problemen.
Tesco is een Britse supermarkt keten. Het bedrijf is groot. Na Carrefour en Wal-Mart is het de grootste supermarkt keten ter wereld met een omzet van £ 73 miljard. Het bedrijf is beursgenoteerd en heeft winkels in vele landen. Vanaf 1990 was Tesco niet langer een supermarkt di8e alleen gericht was op Engeland. De groei was enorm en veel investeerders zagen in Tesco een blue chip van de allerbeste kwaliteit.
Donderdag 12 januari 2012.
Winstwaarschuwingen, een historische dag, dit is nog nooit vertoond, hoe is het mogelijk, dat dit bestaat!!!!! Dit waren de krantenkoppen van de vooraanstaande Engelse kranten. Het had onmiddellijk gevolgen. Er werden verkooporders gegeven, analisten gaven aan hun klanten adviezen om te verkopen en de koers van Tesco stortte met ca.30% in van 4.88 naar 3.50. In 2012 Tesco moest verklaren dat de winstgroei was opgehouden en dat men te veel investeringen had gedaan die ook nog eens niets opleverden. Vanaf dat moment is men anders gaan denken over deze voormalige lieveling van het Engelse investeerderspubliek.
Grote sucessen in het verleden
Jaar in jaar uit waren de resultaten goed geweest. In 1995 had deze supermarktketen de concurrenten Sainsbury en Morrisons ver achter zich gelaten door de introductie van de clubkaart. Een fenomeen dat nog nergens anders op wereld was geïntroduceerd. Deze vernieuwing had grote gevolgen gehad voor Tesco die hierdoor een enorme voorsprong had gekregen. Immers door de kaart was er een grote klantenbinding ontstaan ( klanten kregen op vertoon van hun kaart kortingen) Bovendien kreeg het bedrijf veel inzicht in het klantengedrag zodat zij hierop kon inspelen.
Bedwelmd door eigen succes
Tesco werd echter teveel bedwelmd door het eigen succes. Heel veel geld was geïnvesteerd in uitbreiding in Japan en de Usa. Investeringen die naar het zich liet aanzien nog lange tijd aanloopverliezen opleverden. Het waren echter grote verliezen, zo substantieel dat zij zelfs het concern als geheel negatief gingen beïnvloeden. Daar kwam nog eens de crisis van 2008 overheen. (op het vaste land van Europa en in Oost-Europa woekert de crisis nog onverminderd voort). De overzeese expansie was niet de groeimotor die men verwacht had, het bleek een blok aan het been geworden. Op dat moment kwam alles tegelijk. Ook in Engeland verloor men marktaandeel. Er was sprake van een zich herstellende concurrent Sainsbury en er was de komst van de gevreesde discounters Aldi en Lidl die al snel klanten wegsnoepten. Dit alles werd op die gedenkwaardige morgen in in 2012 bekendgemaakt.
Verwachtingen voor 2013
Ook werd er voorspeld dat 2013 een zeer slecht jaar zou worden. De gevolgen zoals boven beschreven lieten zich raden. De nieuwe Ceo Philip Clarke verklaarde hard te werken aan een verbetering van het resultaat. Sinds 2011 staat hij aan het roer, maar tot dusver lijkt het niet erg te lukken. Op het eerste gezicht zijn de genomen maatregelen niet de maatregelen die Tesco er bovenop gaan helpen.
Afschrijvingen
Om het nog te verergeren moest er een enorme afschrijving op onroerend goed gedaan worden van £ 800 miljoen. Daarnaast moest ere nog eens een verlies van £ 1.8 milard worden genomen door de versnelde sluiting van de activiteiten in Japan en de Usa.Behalve de verliezen die genomen moesten worden, moest en er in Engeland (om niet nog meer marktaandeel te verliezen) juist grote investeriungen gedfaan worden. Dat gebeurde dan ook maar het kon natuurlijk niet uitblijven dat dit ten koste ging van de winstgevendheid. Voorlopig wordt er niet verwacht dat de winstgevendheid zal toenemen.Dit alles heeft ervoor gezorgd dat het aandeel Tesco volledig iuit de gratie is bij beleggers. De aandelen zijn inmiddels gezakt tot ver onder de £ 3.00. In het volgende artikel zal ik uitleggen waarom ik denk dat dit een uitstekend moment is om tot aankoop van de aandelen over te gaan.
