Gary Shteyngart schreef dit boek in 2010. Het is een satirisch verhaal dat zich in de nabije toekomst, "zeg, aankomende dinsdag," plaatsvindt. Hier volgt een beoordeling over dit boek.
Het verhaal
Super Sad True Love Story: A Novel is een satirisch boek waarin een dystopia wordt neergezet. Er zijn twee hoofdpersonen: Lenny Abramov, een zoon van Russische immigranten, en Eunice Park, de dochter van een Koreaans gezin. Ze wonen allebei in Amerika, of wat ooit Amerika was. De waarde van de dollar ligt vast aan die van de yuan, Amerikanen worden aangemoedigd om maar geld uit te blijven geven, bijna iedereen heeft een apparaatje waarmee ze iedereen overal kunnen volgen en beoordelen (het doet denken aan de sociale media van nu, maar extremer en interactiever) en Lenny werkt voor een bedrijf dat onsterfelijkheid probeert te garanderen. Dikke, kalende, emotionele Lenny en koele, mooie, kleine Eunice ontmoeten elkaar in Rome, maar ook in New York hebben ze nog contact. Ze vormen een onmogelijk koppel. Lenny leest boeken, terwijl Eunice jong genoeg is in deze nieuwe maatschappij om dit nooit te hebben gedaan – boeken worden namelijk niet meer gebruikt, tenzij als deurstop.
De gehele maatschappij is veranderd, van kleding (doorzichtige spijkerbroeken en tepelloze beha's) tot entertainment (kunst en literatuur zijn geheel uit de gratie). Alles moet modern zijn, iedereen moet steeds met andere mensen contact hebben, en ondertussen valt de maatschappij langzaam uit elkaar. Er zijn overal militaire kampen die mensen controleren voordat ze steden en zelfs wijken in en uit mogen. Hier mag echter niet over gesproken worden, maar mensen mogen toch al zeker niet protesteren.
Dan gaat alles helemaal mis en Amerika lijkt op instorten te staan. Zullen Lenny en Eunice dit doorstaan? Zal iemand dat kunnen? En wat zal de toekomst zijn?
Mijn mening
Ik vond het een erg goed en leuk boek om te lezen. Er is veel kritiek op de huidige maatschappij, maar wel zo gebracht dat het niet als een politieke tekst overkomt. Ook is het origineel gebracht: elk hoofdstuk wordt vanuit een ander perspectief geschreven. Het ene hoofdstuk komt uit Lenny's dagboek, het volgende uit Eunice's e-mails met haar familie en vrienden. Tussen deze twee wordt steeds gewisseld. Weten wat beide personages doen en denken maakt het verhaal alleen maar interessanter en tragischer.
Het verhaal deed me af en toe wat denken aan Aldous Huxley's Brave New World. Hoewel het inderdaad over een utopia/dystopia gaat, is het verhaal echter erg anders en het einde was voor mij een grote verrassing. Een intelligent boek waar af en toe flink bij nagedacht moet worden, maar het leest wel lekker weg. Voor je het weet is het boek uit. En dan wil je meer.
