Even een kort verhaal tussendoor, misschien (hopelijk) een beetje cynisch geschreven. Om een beetje uit te razen, aangezien ik erg op zie tegen de feestdagen.
Slapeloze nacht
Het is tien over drie in de nacht. Ik ben klaarwakker. Hoewel ik dat alle 19 jaar hiervoor ook was, gezien het feit dat ik jarig ben op 2 december, is het nu niet van opwinding. Ik heb de laatste weken steeds geroepen dat ik geen tiener meer zou zijn, dat ik "oud" begin te worden en dat ik me nu volwassen moest gaan gedragen. Iedereen die mij een béétje kent weet dat ik dat, ongeacht mijn leeftijd, toch niet kan, dus wisten ze dat ik aan het geinen was. Nee het ouder worden vind ik niet erg, maar ik heb gewoon geen zin om mijn verjaardag te vieren. Vandaag komen mijn zus, haar vriend en mijn nichtje van twee. Hartstikke leuk en gezellig, en dat meen ik dan weer wel, maar om heel eerlijk te zijn zie ik vandaag gewoon als iedere andere dag. Ik voel me niet jarig, ik voel me geen twintig, ik voel me voor de verandering trouwens wel een stuk beter, maar dat heeft verder met dit verhaal niks te maken. Zou ik uitgekeken zijn op mijn eigen verjaardag?
Verjaardags-gekte
Dit is mijn twintigste verjaardag. Ik heb dus al negentien verjaardagen achter de rug. Zoals ieder kind vond ik het altijd geweldig om een feestje te geven voor klasgenootjes, ik mocht altijd kiezen wat we gingen eten die dag en de hele dag stond in het teken van mij. Ik ben behoorlijk verlegen, onzeker, paranoïde, knettergestoord en afwisselend de rust zelve en dan weer hyperactief, ik kan soms zomaar een half uur in de lach schieten zonder goed te weten waarom. Maar die dag verdwijnt dat even want dat is mijn dag van aandacht. Ik liep het hele jaar door alleen maar te bedenken wat ik die dag zou aantrekken, wat ik ging doen en wat ik zou krijgen. Ik was echt dol op mijn verjaardag.
Ergste verjaardag ooit
Mijn ergste verjaardag ooit was mijn veertiende. We waren net verhuisd naar Amsterdam, dus ik had totaal geen vrienden, mijn moeder kon geen werk vinden waardoor we financieel zo'n beetje aan de grond zaten en daarom was het niet bepaald een feest. Ik vond het niet erg dat ik geen kado kreeg. Ik vond het niet erg dat we niet ergens naar toe konden, en ook niet dat er geen feestje was. Het ergste aan die verjaardag, vond ik het avondeten. We aten erwtensoep. Geen lekkere zelfgemaakte erwtensoep, maar erwtensoep uit blik. Die avond ben ik huilend in slaap gevallen, gewoon omdat ik een rotdag had gehad. Sinds die verjaardag heb ik een hekel aan erwtensoep. Behalve aan die van mijn schoonmoeder dan.
Beste verjaardag ooit
Mijn beste verjaardag ooit was mijn zestiende. Tegelijkertijd was het de meest genante verjaardag ooit, maar wel de leukste. Ik had leuke kadootjes gehad, we hadden lekker gegeten en die avond mocht ik voor het eerst dronken worden, met toestemming van mijn moeder. Ik zou film gaan kijken met mijn zus, m'n broertje en m'n zus haar vriend. Ik zat nog even op msn en Dylan feliciteerde me, en nodigde uiteindelijk zichzelf een beetje uit. Om een heel lang en ingewikkeld verhaal kort te maken, ik had die avond Malibu, Bacardi, bier en iets waarvan ik de naam ben vergeten op, en was dus gigantisch dronken. Ik raakte verwikkeld in een op dat moment leuk potje Doen, Durven of Waarheid. En hoewel ik niet op Dylan viel, hij niet op mij viel en ik in nuchtere toestand nog steeds niet snap hoe het heeft kunnen gebeuren (Ieeeekkkssss!), zoenden we. Mijn eerste zoen wel te verstaan. De volgende dag had ik een mega kater, een nog grotere dorst en een schaamtegevoel dat nu, op de kop af vier jaar later, nog steeds niet helemaal verdwenen is. Er is nooit meer over gesproken en het is ook nooit meer gebeurd. En dat hoeft ook helemaal niet, maar die avond was het gewoon te leuk om te laten.
Feestdagen misère
Maar het is niet alleen mijn verjaardag hoor. Het is gewoon de maand December. De feestdagen, daar heb ik echt totaal geen zin in. Gelukkig hoef ik al niet mee te doen met de sinterklaas-gekte. Maar dan krijgen we kerst. Vrede op aarde (Dus niet.), lekker eten (Van welk geld?) en overal lichtjes en versiersels (Nogmaals: van welk geld?). Kerstavond, daar heb ik dan wel weer zin in, dat vieren mijn vriend en ik alleen, samen, romantisch. Maar dan komt eerste kerstdag. Gaan we naar mijn moeder, naar m'n zus, naar zijn ouders of blijven we thuis? Ik weet het nog niet eens. Tweede kerstdag gaan we naar zijn zus, omdat ze dan jarig is, maar ook daar wordt ik niet echt vrolijk van. Het wordt vast hartstikke gezellig hoor, maar ik zit er echt tegen aan te hikken. En dan komt oud en nieuw. Het liefst zou ik naar Amsterdam gaan, gezellig bij mijn moeder en de visite die daar komt. Lekker ouderwets en lekker nergens voor hoeven zorgen of me netjes en beleefd gedragen. Het is een vertrouwde omgeving waar ik me thuis voel. Maar waarschijnlijk hebben we geen geld voor treinkaartjes, en blijven we thuis of gaan we naar m'n schoonmoeder. Net als vorig jaar. Maar, op 1 januari om 00:01, ben ik wel al een jaar verloofd! Dus dat is natuurlijk een mijlpaal. En er is absoluut één ding waar ik naar uitkijk. Als alles achter de rug is, en ik lekker aan het nieuwe jaar kan beginnen.
