Voel je je ook steeds armer worden in onze op hol geslagen westerse maatschappij. Lees hier over de Amish, het rijkste volk op deze aarde.
De Amish
De Amish is een protestantse geloofsgemeenschap die heel streng is in de toepassing van regels en normen, de Amish zijn heel star, stijf en strak in het volgen van geloofsprincipes. De Amish gemeenschappen zijn gevestigd in Amerika waarvan het merendeel in Pennsylvania, Ohio en Indiana. Het totaal aantal Amish wordt geschat op ongeveer 250.000 maar door het grote aantal kinderen dat deze traditionele gelovigen per gezin krijgen groeit het aantal Amish nog steeds gestadig.
Amish kerkdistricten
De Amish leven in zogenaamde kerkdistricten. Ieder kerkdistrict bestaat uit een aantal gezinnen en is totaal onafhankelijk. In ieder Amish kerkdistrict hebbe alle gedoopte gelovigen evenveel stemrecht. Om deze manier van besturen vol te houden bestaat een kerkdistrict meestal uit maximaal 75 gezinnen. Als en kerkdistrict te groot wordt wordt er een nieuw district gevormd. De Amish hebben geen kerkgebouwen. Ze houden om de twee weken een kerkdienst in een schuur, werkplaats of woonkamer. Alle toebehoren die daarbij nodig zijn worden met een grote wagen naar de betreffende locatie gebracht. Ze hebben hebben geen dominee of pastoor maar de diensten worden geleid door de leden zelf.
Rijkdom van Amish
De rijkdom van de Amish is zo onmetelijk groot omdat ze namelijk niet afhankelijk zijn van de wereld om ze heen. De Amish leven in onafhankelijke agrarische gemeenschappen waar ze bijna zonder moderne voorzieningen in hun behoeften kunnen voorzien. Hun rijkdom bestaat dus niet uit geld maar uit de vrijheid om het leven te leiden waar ze zelf voor kiezen. Ze lezen geen kranten, kijken geen televisie, luisteren geen radio, gebruiken geen internet en ze hebben geen telefoon. Ondanks het ontberen van die voor ons zo belangerijke zaken zijn ze vele malen rijker als wij want in Nederland is het allang niet meer mogelijk om in je levensonderhoud te kunnen voorzien met handenarbeid op een kleinschalig landbouwbedrijf zonder gebruik te hoeven maken van onderbetaalde buitenlandse losse werkkrachten.
Leven zonder geld
Het streven van de Amish is om te leven zonder geld. Ze voorzien zelf in hun behoeften door de daarvoor benodigde producten zelf te telen of te vervaardigen. Ze maken onder andere hun eigen kleding. De Amish kleding bestaat uit traditionele stevige functionele kleding die goede bescherming biedt en makkelijk zit. Wij vinden het lachwekkend om zowel jonge als oude mensen in kleding te zien lopen waar hun grootouders en overgrootouders ook al in liepen. Maar het feit dat jij je niet lekker voelt in kleding die uit de mode is, is eigenlijk vreemder. Wij gooien kleding weg na een paar jaar terwijl het nog helemaal goed is omdat we met de mode mee moeten doen. En we betalen onnodig veel geld voor kleding omdat het een bekend merk is. Bekend waarvan? Inderdaad, bekend van de televisie, tijdschriften, internet etcetera.
Leven zonder hypotheek
De Amish hebben geen hypotheek. Als een lid van de Amish gemeenschap een huis of een schuur nodig heeft hoeft hij daar niet een heleboel geld voor te lenen. Bij de Amish bouwt de hele gemeenschap namelijk in een paar dagen een huis of een schuur waar een Amish lid vervolgens gratis in mag wonen.
Leven zonder auto
Een ander streven van de Amish is om te leven zonder afhankelijk te zijn van een auto. Ook hier zijn wij geneigd om meewarig met ons hoofd te schudden. Maar waarom eigenlijk. Is het beter om met zijn honderdduizenden elke dag met de auto door files naar je werk te gaan. Onze afhankelijkheid van de moderne techniek wordt met de dag groter en daardoor wordt onze vrijheid steeds meer beperkt. We moeten doorgaan met steeds maar meer verdienen want de stroom wordt duurder, het gas wordt duurder, de brandstof wordt duurder en we moeten nu al geld betalen voor de benodigde investeringen in alternatieve energiebronnen. De Amish werken gewoon op hun eigen bedrijf en ze weten niet eens of de olieprijs stijgt of daalt want ze hoeven het niet te weten omdat het geen invloed heeft op hun bestaan.
Leven zonder televisie
De Amish leven ook zonder televisie. Ze weten niet wat ze missen, hoor ik je denken en dat is ook zo. Toch benijd ik ze de laatste tijd steeds meer. De programma’s op de televisie worden in mijn ogen namelijk steeds onbenulliger en steeds meer gedreven door commercie. Om de kijker maar te trekken moet het steeds gekker, ja het moet anders trekt het programma niet genoeg kijkers. Het toppunt deze week was in dit geval de natuurwetenschappelijk show van BNN waarin twee presentatoren een stukje van elkaars vlees opeten. Al bij de vooraankondiging van dit programma met daarin het praktiseren van kannibalisme stond heel Nederland al in rep en roer. Alles voor de kijkcijfers. Ik vond het trouwens erg meevallen want het ging om van elke presentator een stukje vlees ter grote van een rozijn. Wat een kouwe drukte om een gebakken wrat. Dit miniscule stukje vlees werd ook nog onder narcose door een chirurg uit de beide presentatoren gesneden. Wat een softe boel, hak dan gewoon live ieder een vingerkootje af en bak dat vervolgens. Dan heb je tenminste echt aan kannibalisme gedaan en niet alleen maar aan kijkcijfer geilheid. Uit dit voorbeeld alleen al blijkt dat onze door al die televisie beïnvloede waarheidsbeleving steeds heftiger wordt.
CONCLUSIE:
De Amish zijn rijker dan wij omdat wij steeds harder te moeten werken voor onze hypotheek, onze ziektekostenverzekering, onze autokosten, onze dure telefoon en internet abbonementen, onze dure merkkleding etc. etc. Heel veel mensen zeggen wel dat ze niet meer terug zouden willen naar een leven zoals vroeger net als de Amish maar de waarheid is dat wij niet meer terug kunnen naar dat eenvoudige overzichtelijke leven.
Bedankt voor het lezen van mijn artikel:
Graag lees ik je reactie, positief of negatief, ik waardeer elke reactie want daar leer ik zelf weer van. Vind je mijn artikel het lezen waard, stuur de link dan a.u.b. door naar je contacten. Ik wens je veel plezier met het lezen van mijn andere artikelen.
M.vr.gr. Dik Laan
© Dik Laan 2011 (voor ieder gebruik van de tekst van dit artikel is toestemming nodig.