Het artikel geeft weer hoe de grote wetgever Solon aan de macht komt. De komst van zijn vriend Epimenides uit Kreta en de erovering van Salamis waren hierbij doorslaggevend.
Ondanks de door Solon voorgestelde verwijdering van alle leden van de familie der Alcmaeoniden bleven er ziekten uitbreken in Athene. Ook werd het eiland Salamis dat voor de kust van Athene lag en reeds tot het grondgebied van Athene behoorde veroverd door Megara. Solon wist zich door deze gebeurtenissen opnieuw op de voorgrond te dringen. Hij beweerde dat de Goden nog steeds boos waren en dat de stad gezuiverd moest worden. Hij liet daartoe zijn vriend, de beroemde Epimenides uit Kreta overkomen.
Paradox van Epimenides
Hij was zo beroemd omdat er over hem gezegd werd dat hij persoonlijke omgang had met de goden. Vele wonderen werden er over hem verteld. Het meest bijzondere verhaal was wel dat hij als jongeling eens in een grot in slaap was gevallen en gedurende 40 jaar was blijven slapen. Hij is bekend door de naar hem genoemde paradox waarvan hij de uitvinder is. Zijn bekende uitspraak is “Alle Kretenzers zijn leugenaars”. Daar hij zelf een Kretenzer was kan wat hij zegt niet geheel waar zijn. Deze paradox was in de oudheid zeer bekend. Hij was iemand die zich omhulde met geheimzinnigheid en het onbegrijpelijke. Hij zuiverde via allerlei uiterst ondoorzichtige en geheime plechtigheden Athene van de ongerechtigheden die er voor zorgden dat de goden boos waren. Hij regelde de erediensten voor de aanbidding van de goden opnieuw. Solon was omdat hij zijn vriend was ingewijde van alle geheimzinnigheden. (althans hij deed het voorkomen alsof hij alles begreep) Dit maakte hem in de ogen van de Atheners tot een figuur van de eerste rang.
Solon wendt krankzinnigheid voor
De herovering van Salamis op Megara was een wens die de Atheners al lang koesterden. Het was al en aantal keren geprobeerd maar dit had tot gevolg dat er bijzonder veel doden te betreuren waren. De bevolking was het beu geworden en tijdens een van de bijeenkomsten was er een wet gemaakt die aangaf dat iedereen die met een nieuw plan kwam om Salamis te heroveren de doodstraf zou krijgen. Toch was Solon vast van plan om dit kunststukje uit te halen. Tijdens een van de vergaderingen wendde hij een plotseling aanval van krankzinnigheid voor. Hij had het gerucht al sinds maanden verspreid dat hij aan zulk en ziekte leed dus de mensen vonden het niet onwaarschijnlijk dat hij daar op dat moment last van had. Hij droeg op galmende toon een treurgedicht voor wat door hemzelf was gemaakt.Door dit gedicht, dat de Atheners aanvuurt om opnieuw ten strijde te trekken om Salamis te heroveren, weet hij de gemoederen zeer verhit te krijgen. Zo zeer zelfs dat de vergadering besluit dat er nog een poging moest worden gedaan. Met zijn vrienden, die hij slim geposteerd had tussen het publiek zodat zij de mensen mede konden overtuigen, wist hij ook gedaan te krijgen dat zo snel als hij beter was, hij Solon de leiding moest krijgen over de operatie. Hij wist het eiland te heroveren.
Verovering van Salamis
Over hoe dit geschiedde zijn de berichten op zijn zachtst gezegd tegenstrijdig. De meest waarschijnlijke versie is de volgende. Volgens het door hem geraadpleegde orakel van Delphi moest hij eerst offers brengen aan de heroën en goden van Salamis. Zo bracht hij offers aan Periphemus en de slangegod Kychreus. Kort daarna landen 500 Griekse vrijwilligers op het eiland. Tezelfdertijd ging Solon, met een op de Megarezen buitgemaakt schip, op weg naar de hoofdstad Salamis. Toen de Atheense soldaten de stad naderden, verlieten de Megarezen de stad Salamis om de Atheners te bevechten. Inmiddels was Solon met zijn schip in de haven van Salamis aangekomen. Men liet hem ongehinderd passeren omdat men meende met een Megarees schip van doen te hebben. Het was toen tamelijk eenvoudig voor Solon om de stad te nemen, De verovering van Salamis had hem zoveel prestige opgeleverd dat hij in 594 gekozen tot enige archont met verregaande bevoegdheden gekozen werd om de wetgeving van Athene zo te reorganiseren dat conflicten in de toekomst tot het verleden zouden behoren.
