De zeven Wereldwonderen zijn beroemde monumenten uit de oudheid: Grote Piramide van Gizeh, Hangende tuinen van Babylon, Kolossus van Rodos, Mausoleum van Halicarnassus, Pharos van Alexandrië, het beeld van Zeus en de tempel van Artemis. Als mensen tegenwoordig iets heel mooi vinden wordt er wel gesproken van een achtste wereldwonder.
Geschiedenis
Bijna tweeduizend jaar geleden maakte een Griekse schrijver, Antipater van Sidon, een reis door de landen rondom de Middellandse Zee. Tijdens zijn reis hoorde hij mensen vertellen over gebouwen waarvan ze diep onder de indruk waren. Zozeer dat hij ze als wonderen beschouwden.
De gebouwen waren niet door goden gemaakt, maar door mensenhanden. Vaak hadden arbeiders en slaven er jaren aan gewerkt. Sommige van die bijzondere bouwwerken is Antipater van Sidon zelf gaan bekijken Thuis schreef hij in een soort reisgids zo uitgebreid mogelijk op om welke gebouwen het ging. Later werden die gebouwen de zeven Wereldwonderen genoemd.
Elk gebouw was bijzonder. Het ene gebouw omdat het zo groot was, de ander omdat het zo mooi was. Ze moesten wel allemaal gebouwd zijn door de allerbeste vaklui die er toen rondliepen. Al die wonderen stonden in landen rondom de Middellandse Zee, die door Alexander de Grote werden veroverd. Dat lijstje van de zeven Wereldwonderen is voor een deel gewoon toevallig. Als Antipater van Sidon op reis was gegaan naar China of Zuid-Amerika, dan had het lijstje er vast anders uitgezien. Zes van de zeven Wereldwonderen bestaan niet meer. Het is niet eens helemaal zeker of ze allemaal echt hebben bestaan.
De zeven wereldwonderen
Hieronder volgt een opsomming van de zeven Wereldwonderen:
De Grote piramide van Gizeh
De Grote piramide van Gizeh in Egypte is het enige wereldwonder dat nog overeind staat en dat je nog steeds kunt bezichtigen. Duizenden mensen hebben ongeveer 20 jaar aan de piramide gewerkt. Ze gebruikten meer dan 2.000.000 stenen die per stuk goed zijn voor ruim tweeduizend kilo. Niemand weet precies hoe het komt dat deze piramide uit de derde eeuw voor Christus ongeveer tien meter is gekrompen.
Hangende tuinen van Babylon
Keizer Nebukadnezar liet een tuin aanleggen om zijn vrouw op te vrolijken. De vrouw van de keizer had namelijk nogal wat heimwee naar haar eigen, altijd groene land. De hangende tuinen zouden aan de oever van de rivier Eufraat, vijftig kilometer ten zuiden van Bagdad, hebben gebloeid. Sommige mensen denken dat de tuinen alleen in fantasie van dichters en schrijvers heeft bestaan. Maar archeologen geven het nog niet op. Ze zijn nog steeds op zoek naar bewijzen.
Kolossus van Rodos
Niemand weet precies waar het beeld van de zonnegod Helios heeft gestaan. En er zijn ook geen schilderingen of beschrijvingen van bewaard gebleven. Dus niemand weet hoe de Kolossus van Rodos er uit heeft gezien. Sommige zeggen dat dit beeld met zijn benen wijd boven de ingang van de haven op het eiland Rodos stond. Schepen zouden zo onder het enorme beeld door kunnen varen. Volgens een schrijver werd er 12.500 kilo brons en 7.700 kilo ijzer gebruikt. Feit is in elk geval dat ons woord ‘kolossaal’ met dit wereldwonder te maken heeft. Het beeld heeft niet lang op Rodos gestaan: een vernietigende aardbeving in 224 voor Christus heeft de kolos niet overleefd.
Mausoleum van Halicarnassus
Een mausoleum is een graf met een gebouw eromheen. Het woord is van dit wereldwonder afgeleid: het grafmonument van Mausolus. De kans is groot dat zijn zus, die tegelijk zijn vrouw was, het heeft laten bouwen. In die tijd kwamen huwelijken tussen broer en zus wel vaker voor. Pas vier jaar nadat de koning was gestorven, was het graf klaar.
Het mausoleum staat in Halicarnassus, een plaats in Turkije. Het is bijzonder omdat het veel groter en indrukwekkender was dan andere grafmonumenten in die tijd. Het was maar liefst vijfenveertig meter hoog en had een oppervlakte van 1216 vierkante meter. Er is niet veel overgebleven van het mausoleum. Door een aardbeving stortte het in de vijftiende eeuw in. Toch is er door archeologisch graafwerk vrij veel over bekend. Het gebouw had de vorm van een vierkant. Voor de buitenkant zijn blauwe kalksteen en witte marmerblokken gebruikt. Aan de binnenkant vonden ze groene vulkanische steen mooier. Vijf van de beste beeldhouwers versierden het mausoleum. Ze maakten bijvoorbeeld een enorme strijdwagen met vier paarden ervoor gespannen. Het beeld stond bovenop de piramide.
Pharos van Alexandrië
De Pharos van Alexandrië is de eerste vuurtoren die bekend is geworden. Pharos is een eiland, maar de vuurtoren op dit stukje land werd heel erg bekend. Sindsdien betekent Pharos in veel talen ‘vuurtoren’. De toren was honderdtwintig meter hoog en bestond uit drie verdiepingen. Hij was gemaakt van wit marmer. Bovenin brandde 24 uur per dag een vuur dat je al vanaf zesenvijftig kilometer afstand kon zien. Ook dit kunstwerk stortte in bij een aardbeving in de veertiende eeuw.
Beeld van Zeus
Ongeveer 2.500 jaar geleden maakte een Griekse beeldhouwer een reusachtig beeld van de Griekse oppergod Zeus. Het kunstwerk kreeg een ereplaats in een speciaal voor hem gebouwde tempel in Olympia, de stad waar de Grieken hun Olympische Spelen organiseerden. Het beeld was dertien meter hoog en helemaal van hout gemaakt. De Griekse god werd bedekt met honderden kilo’s ivoor en goud. Aan de voet van het beeld lagen stapels cadeaus van koningen en andere belangrijke mensen. Rijke Grieken vonden het zo mooi, dat ze het verhuisden naar een paleis in Constantinopel. Daar is het bij een brand in 475 na Christus verwoest. Het beeld is vaak nagemaakt maar geen van die kopieën haalde de eenentwintigste eeuw.
Tempel van Artemis
De Tempel van Artemis was niet zomaar een tempel. Hij was gebouwd om de Griekse godin van de jacht en de vruchtbaarheid te eren. De tempel was van wit marmer gemaakt en versierd met bronzen beelden. Het dak werd gedragen door 127 pilaren van twintig meter hoog. Het was niet alleen een plek waar gelovigen bij elkaar konden komen, maar ook een soort markt. Veel verschillende mensen brachten er regelmatig een bezoek zoals kooplieden toeristen en kunstenaars. De Tempel van Artemis werd verwoest door Herostratus. In dezelfde nacht waarin de tempels werden verwoest werd Alexander de Grote geboren. Hij hielp de tempel later weer op te bouwen, maar zo mooi als vroeger werd die niet meer.
