Net zoals de meeste Nederlanders mocht ik genieten van een vrije dag op 5 mei. Toen ik nog klein was vierden we jaarlijks deze bijzondere dag en ik vond het prima: een dagje geen school of geen werk. Het was me om het even waarom, als IK maar vrij was.

In de loop der jaren ben ik hierover anders gaan denken, het voelt anders dan voorheen. Ik besef dat ik het normaal vind dat ik kan zeggen en schrijven wat ik wil. Persoonlijk vind ik dat óók hier beperkingen aan zijn. Ieder voor zich heeft de verantwoordelijkheid zich af te vragen of iets gezegd moet worden. Soms is het verstandig niets te zeggen, gewoon, omdat je niet nodeloos wilt kwetsen. Dit zelfsturend mechanisme is prima, elk mens is er toe in staat en elk mens is dan ook persoonlijk verantwoordelijk voor zijn of haar vrijheid van meningsuiting. Door de vele nieuwe Nederlanders die de laatste jaren in ons land zijn komen wonen, ben ik anders gaan denken over het vieren van Bevrijdingsdag. De vanzelfsprekendheid van vrijheid is minder vanzelfsprekend dan ik altijd heb gedacht.   

Met name gesprekken die ik had met landgenoten die hun hebben en houden in onder andere China, Iran, Irak, Syrië en ook Turkije hebben opgegeven om in Nederland te komen wonen, hebben mijn ogen geopend. Ik kan nog veel van hen leren. Het zijn juist deze nieuwe Nederlanders en hun kinderen die waarde hechten aan vrijheid van meningsuiting en aan den lijve hebben ondervonden wat het betekent als die vrijheid niet bestaat. Zij leren mij hier fijntjes een lesje. Het is goed minimaal een keer per jaar bij die vrijheid stil te staan. Nu er steeds minder mensen zijn die uit ervaring het verhaal van de Tweede Wereldoorlog kunnen vertellen, luister ik naar de nieuwe Nederlanders: zij vertellen ons nu uit hun recente verleden verhalen over wat het is niet in vrijheid te leven.

Ik wil leven in een land waar ik niet vervolgd wordt om wie ik ben: vrouw, man, homo, hetero, arm of rijk. Vijf mei heeft daarmee een nieuwe betekenis gekregen. Vijf mei mag van mij een vrije dag worden voor iedereen waarop we vieren dat we vrij zijn. Vrijheid en democratie zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ik stel voor dat we deze dag verkiezingen houden voor Tweede Kamer of gemeenteraad. Juist op deze dag zullen mensen beseffen hoe belangrijk het is je stem uit te brengen en op deze manier je vrijheid van meningsuiting om te zetten in daden.


LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in