In deze tekst worden de overeenkomsten verschillen tussen de diverse methoden van de meest gangbare psychische hulpverlening uitgewerkt. Die zijn gebaseerd op benadering, ernst van de problematiek en de soort problematiek
Overeenkomsten tussen coaching, counseling, klinische psychologie, psychotherapie en psychosociaal werk
De grootste overeenkomst is dat het allemaal vormen van hulpverlening zijn. In alle gevallen is het de bedoeling een cliënt of patiënt te helpen. Een cliënt of patiënt komt binnen met een aanleiding en het is de taak van de hulpverlener om iemand hiermee te helpen, zodat de cliënt weer zelf verder kan met zijn leven.
Verder maken alle bovengenoemde soorten hulpverlening gebruik van gesprekken om de cliënt of patiënt verder te helpen. Er wordt dus in alle gevallen input van de cliënt of patiënt verwacht.
Verschillen tussen coaching, counseling, klinische psychologie, psychotherapie en psychosociaal werk
Als eerste verschil noemen we de invulling van de hulpverlening. Bij coaching, counseling en psychosociaal werk spreekt men over cliënten, terwijl men bij klinische psychologie en psychotherapie over patiënten spreekt. Dit is een zeer duidelijk verschil. Het woord "patiënt" heeft een heel andere lading dan "cliënt". Een cliënt is iemand die vrijwillig iets aan zijn problemen wil doen, een patiënt is iemand die ziek is en er niet voor kan kiezen om niet meer ziek te zijn en dus een behandeling nodig heeft.
Ook het type en de ernst van het probleem waarvoor men hulp zoekt, is verschillend van aard. Bij coaching gaat het vaak om het verbeteren van de effectiviteit en kwaliteit van leven. Bij counseling gaat het vooral ook om de emotionele kant en om zwaardere emotionele problemen dan bij coaching. De klinisch psycholoog behandelt mensen met problemen op het gebied van de geestelijke gezondheid. Ook kunnen hier mensen terecht met psychische stoornissen. Deze problemen zijn nog zwaarder van aard en hiervoor is speciale vakkennis en vakkundigheid nodig, met scherpe eisen waaraan de behandelaar moet voldoen. Het beroep is bovendien geregeld is in de wet BIG. De psychotherapeut behandelt ook patiënten, met geestelijke gezondheidsproblemen. Dit soort problemen lijken ernstiger dan de problemen waar men bij een coach of counsellor terecht komt, alhoewel dit niet altijd het geval hoeft te zijn. De klinische psycholoog en psychotherapeut kunnen hetzelfde soort werk doen. Een klinisch psycholoog mag zich namelijk psychotherapeut noemen en hij mag ook gebruik maken van psychotherapie om een patiënt te behandelen. Deze twee beroepen lijken vrij dicht naast elkaar te liggen. Bij de psychosociaal therapeut kun je ook terecht voor een bepaald type probleem, namelijk een psychisch probleem dat verband houdt met de sociale omgeving van de cliënt. Psychosociaal werk bestaat voor een groot deel uit maatschappelijk werk. Dit is ook weer een andere insteek dan bij coaching en counseling.
Ook de omgang met de problemen kan verschillen. Bij psychotherapie is sprake van een behandeling, zoals je bij medicijnen ook van een behandeling spreekt. Bij coaching, counseling en psychosociaal werk spreekt men niet van een behandeling, maar vult men dit traject op een andere manier in. Hoe, dat kan per hulpverlener verschillen.
www.counselling.nl
werkwijze.counsellingsjoukjedrenthbruintjes.nl/Wat%20is%20counselling.htm
www.abc-van-coaching.nl/wat-coaching/wat-is-coaching.asp
www.wikipedia.org
www.masters.uu.nl
www.leidenuniv.psychologie.nl
