Onze maatschappij is erg op doelen gericht. Doelen moet gesteld worden en vooral gerealiseerd worden. Daardoor stellen mensen ook alsmaar hogere eisen en persoonlijke doelen voor zichzelf. Hoe ver moet een mens gaan of hoe diep moet je vallen om te beseffen waar je naartoe wil met je leven? Welk doel heb je eigenlijk voor ogen?
'Ik wil mijn doel bereiken!'
‘Ik wil mijn doel bereiken!’ hoor je de mensen vaak zeggen. Maar welk doel is dat dan? Het doel heiligt de middelen zeggen ze wel maar wat is het doel in je leven, een doel is immers voor iedereen anders. En wat als je je doel bereikt hebt of als er gewoon geen doel meer is. Wat moet je doen om je doel te bereiken? Hoe hoog moet je klimmen of hoe diep moet je vallen voor je beseffen gaat waar het in dit leven om draait.
Eigenlijk bestaat er niet zoiets als een doel in je leven. Het leven is eindig, dat weet iedereen en misschien is dat ons doel wel. We worden geboren en sterven weer. Wat we in die tijd daartussen doen, daar zijn we vrij in. Of misschien geloof je wel in het lot maar dat is een andere discussie. Je kunt wel voor jezelf doelen voorop stellen. Een doel in je leven geeft je leven richting. Het zorgt ervoor dat je weet wat je bereiken wil. Al is dat niet altijd zo eenvoudig. Je moet er naar op zoek gaan.
Groeien
Door op te groeien, te ontdekken, eigenlijk gewoon door te leven, kom je tot bepaalde inzichten. Inzichten die je erg ver kunnen brengen of die je net kunnen neerhalen. Als kind droom je er bijvoorbeeld van om een beroemde zangeres te worden. Dat is je voorlopig doel. Door de jaren heen besef je dat het toch misschien wat hoog gegrepen is en besluit je om voor muzieklerares te gaan. Je slaagt in je studie en je houdt van je job. Je hebt je doel bereikt, ook al was het niet je oorspronkelijke doel.
Mensen staan perplex wanneer je hen vraagt wat het doel is in hun leven. Ze verklaren je bijna gek en kunnen zich alleen maar afvragen waarom je zulke vragen stelt. Het zijn nochtans normale levensvragen, dingen die wellicht iedereen zich afvraagt. Ofwel staat niet iedereen er zo hard bij stil. Toch zie je mensen echt nadenken als je het hen vraagt. Ze proberen een antwoord te formuleren maar denken er zelf ook over na. Wat drijft hen nu echt, wat willen ze nu echt? Gelukkig worden zeggen ze, maar wat is geluk vraag ik hen dan.
Vechten voor geluk
Geluk ligt niet zomaar voor het grijpen, daar is ieder mens intussen wel achter. Je moet er keihard voor vechten en ervoor blijven gaan, elke dag opnieuw. Geluk ligt in een klein hoekje dus wie het vinden wil, moet ernaar op zoek gaan. Geluk is ook voor diegene die het echt wil, diegene die er naar verlangt. Pas als je openstaat voor geluk, als je het aanvaarden wil, kun je gelukkig worden.
Geluk is een relatief begrip. Geluk kan zich keren als je er niet voorzichtig mee omspringt. Dus leef bewust, dat zinnetje hoor je mensen vaak zeggen maar hoe leef je bewust? Misschien moeten we eens stilstaan bij het waarom van de dingen die we doen. Waarom reageer je zo op bepaalde momenten. Je kunt gaan spitten en zoeken naar het waarom in jezelf maar je moet ook niet te ver gaan. Je kunt in jezelf blijven graven en dat is ook niet nodig. Het verleden raakt ons, net als dat de toekomst naar ons lacht. Dat hopen we toch en daar blijven we in geloven. Want wanneer je niet meer hoopt en niet meer gelooft, kun je ook niet echt leven.
Doen!!
Vaak moet je gewoon eens dingen doen! Dat zijn de dingen die het leven leuk maken. Wat voor een leven leid je als je niks meer hebt om naar uit te kijken. Geniet van elk moment, het leven is al zo kort. Als je niet geniet van de dingen, hoe kun je dan zeggen dat je werkelijk geleefd hebt. Laat gewoon zien dat het leven echt de moeite waard is. geloof me, je gaat nog versteld staan van de innerlijke kracht die je bezit. Die innerlijke kracht die je drijft om telkens weer door te gaan, zelfs als iets tegen zit.
Pas als je gelooft dat jij de moeite waard bent, geloof je ook dat het leven de moeite waard is. Dan draait het niet meer om je dromen waarmaken, om je doelen te bereiken.
