Het schiereiland van Alanya – stad aan de Turkse Riviera – met zijn burcht en de Rode Toren is dé plek om in Alanya iets van de cultuurhistorische rijkdommen van Turkije te ervaren. Vanaf welke kant u Alanya ook nadert, het eerste dat u van verre al kunt zien is de hooggelegen burcht. In vroegere tijden, toen Alanya nog het best bereikbaar was vanaf het water, was vooral de Rode Toren de blikvanger.
Historie
Nadat Alanya in 1226 in handen was gekomen van de Seldsjoekse Sultan Alaaddin Keykubat I, liet deze een wachttoren bouwen om het schiereiland tegen mogelijke aanvallers te beschermen. Dat was nodig, want het stadje aan de zuidkust was een belangrijk strategisch punt en er hebben vele gevechten om Alanya plaatsgevonden. Het verhaal gaat dat Sultan Keykubat eens in een wanhopige poging om de stad te beschermen, brandende fakkels aan de horens van geiten bond en hen over de berg van het schiereiland joeg. Vanaf een afstand leek het net of er een enorm leger in aantocht was en de vijand sloeg op de vlucht.
De burcht is in diezelfde periode gebouwd op de overblijfselen van een oude burcht die stamde uit de Romeinse tijd. Bij de bouw werden sommige gebouwen en delen van muren uit eerdere beschavingen gespaard en dat maakt dat de burcht van Alanya van zo'n grote geschiedkundige waarde is.
Bezienswaardigheden
De Rode Toren (Kızıl Kule) is een achthoekige wachttoren die bestaat uit vijf verdiepingen. Zonder de kantelen meegerekend is de toren 33 meter hoog en er zijn 85 treden die leiden naar de bovenste verdieping. De muren zijn elk 12,5 meter breed. Van de buitenkant is de toren eenvoudig van stijl maar elke verdieping heeft van binnen een andere indeling waardoor de toren in zijn geheel verrassend van architectuur is. In de periode van 1951 tot 1953 is de Rode Toren gerestaureerd en vervolgens voor bezoekers geopend. De toren doet tevens dienst als museum.
De burcht kent drie verschillende kasteelmuren met een totale lengte van 6500 meter. Op 140 strategische punten zijn torens gebouwd. De tweede kasteelmuur is het oudst en stamt waarschijnlijk uit de tweede eeuw voor Christus. U kunt er o.a. de Byzantijnse kerk, de barakken voor soldaten en gevangen en een aantal cisternen (waterbekkens) bekijken. Ook kunt u vanaf het punt waar de rotsen het steilst uit het water oprijzen, proberen een steen in het water te gooien. Het was voor de gevangenen destijds een laatste manier om te proberen gratie te verkrijgen: lukte het een steen in het water te gooien, dan werden ze vrijgelaten. Zoniet, dan werden ze zelf de afgrond ingeworpen…
Tips
De Rode Toren en de burcht zijn beiden zeer zeker een bezoekje waard. De sfeer is er bijzonder te noemen. Zeker als men er een niet al te hete dag voor uittrekt en op zijn gemak wat wil ronddwalen, valt er veel te genieten. Niet alleen van de bouwkundige overblijfselen maar ook van de natuur met de geurende ceders en kleurige bloemen en cactussen en niet te vergeten de adembenemende vergezichten.
Bereikbaarheid
De Rode Toren is vanaf de haven te voet te bereiken. Vanaf daar is het mogelijk de weg langs de kasteelmuren naar boven te volgen om de burcht te bezichtigen. Maar dat is een behoorlijke klim.
Overdag vertrekken op gezette tijden vanaf de nieuwe moskee onder aan de berg, bussen naar de burcht en een taxi kan men altijd en overal nemen en dit is een goed betaalbare manier om boven bij de ingang van de burcht te komen.
Natuurlijk kunt u ook een scooter of auto huren en de klim zelf maken. U kunt op die manier in alle vrijheid het gehele schiereiland verkennen.
