In dit artikel wordt beschreven hoe een Six Sigma project kan worden aangepakt met behulp van de DMAIC methode. DMAIC staat voor Define, Measure, Analyse, Improve en Control. Het is een gestructureerde methode van probleembenadering die wordt gevolgd bij een reactief Six Sigma project. Per stap wordt toegelicht op welke wijze uw Six Sigma project tot grote successen kan leiden. Bent u geinteresseerd? Lees dan snel verder!
Define
In de eerste fase worden de problemen en de doelen van het project bepaald. Allereerst wordt gekeken welk project het belangrijkste is om aan te pakken. Hierbij wordt gekeken naar de grootte van het project, de significantie, de urgentie van de problemen, de mogelijke risico’s en de benodigde middelen. Er wordt vaak een pareto analyse uitgevoerd om de grootste verbeteringmogelijkheden te definiëren. Vaak ligt de focus van een Six Sigma project op één specifiek product.
Het is belangrijk om een speciale projectgroep samen te stellen voor een Six Sigma project. Hierbij dient een projectleider te worden gekozen die de voortgang van het project bewaakt en rapporteert aan het management. Het is raadzaam om een projectplan op te stellen en dit plan goed te laten keuren door het management. Op deze wijze zijn de doelen, de termijn en de verwachte kosten van te voren vastgelegd en kan er bij overschrijding tijdig worden ingegrepen.
Tijdens de eerste fase worden ook de specifieke klanteisen vastgelegd. Daarnaast worden de grenzen van het betreffende proces gedefinieerd. Vervolgens wordt de huidige situatie in kaart gebracht. Het product met alle relevante dimensies, het aantal defecte producten, de tot nu toe bekende oorzaken et cetera.
Measure
In de tweede fase van het project moet worden bepaald wat er precies moet worden gemeten aan het product. Door middel van het meten van een bepaalde kritieke waarde van een reeks gelijke producten kan de kwaliteit en de (gemiddelde) afwijking op de kwaliteit bepaald worden. De kwaliteitseisen van de klant zijn hierin van cruciaal belang. De Voice of the Customer (VOC) moet hiervoor vertaald worden naar meetbare waarden.
Wanneer de relevante meetwaarden zijn vastgelegd, kan het productieproces worden geanalyseerd. Het doel hiervan is om te bepalen of het proces zelf stabiel is. Een stabiel proces betekent echter niet per definitie dat het product ook aan de eis van de klant voldoet. Daarom wordt vaak gebruik gemaakt van Statistical Process Control (SPC) om te controleren of het proces stabiel is.
Naast een stabiel productieproces moet het proces überhaupt geschikt zijn voor de vervaardiging van een product met een bepaalde kwaliteitseis. Variatie in bijvoorbeeld aangeleverd materiaal kan zorgen voor kwaliteitsissues, terwijl het proces zelf prima presteert. De procesgrenzen moeten daarom duidelijk worden gedefinieerd. Met behulp van een Process Capability Analyses (PCA) wordt bepaald of het proces geschikt is voor de vervaardiging van een product met een bepaalde kwaliteitseis. De Proces Performance (PP) is de prestatie van het proces en kan worden gedefinieerd als het totale bereik van alle voorkomende variatie.
Omdat het uitvoeren van metingen aan een product een op zichzelf staand proces is, kan hier ook variatie optreden. Daarom is het belangrijk ook een Measurement Plan op te stellen en de mogelijke variatie in het meetproces te bepalen met behulp van een Measurement System Analyses.
Analyse
Het doel van de verschillende analyses is het opsporen van de root cause van de variatie. Omdat variatie veroorzaakt kan worden door allerlei verschillende oorzaken van binnen en buiten het proces, is het uitvoeren van diverse specifieke en uitgebreide analyses noodzakelijk.
Uit de analyses moet onder andere blijken of het proces stabiel is. Dit betekent dat de optredende variatie alleen uit common cause variation (proces gerelateerde variatie) bestaat. Deze vorm van variatie kan alleen verminderd worden door het proces zelf aan te passen. Alle vormen van special cause variation (niet proces gerelateerde variatie) doen af aan de stabiliteit van het proces en moeten worden opgespoord en men moet de root cause vastleggen.
Uiteindelijk dienen alle mogelijke factoren die van invloed zijn op het proces te worden geïdentificeerd. Vooral de factoren die gevoelig zijn voor willekeurige variatie (noise factoren) zijn belangrijk om vast te leggen. In deze fase worden ook vaak de zeven vormen van waste vastgelegd. Wanneer een proces meerdere bewerkingsstappen betreft, kan in de analytische fase ook een Value Stream Mapping systeem worden opgezet.
Improve
Wanneer de analysefase is afgerond kan worden gestart met het onderzoek naar de mogelijke verbeteringen. Een specifieke Six Sigma subproject is Design of Experiments (DoE). Met behulp van de verworven kennis en data kan het proces op een aantal manieren worden verbeterd. Hierbij moet men duidelijk krijgen wat er verbeterd moet worden en hoe dit moet worden uitgevoerd. Belangrijke zaken waar rekening mee moet worden gehouden zijn de benodigde tijd, de kosten, de kwaliteit van de aanpassing, invloeden op logistiek en de weerstand bij medewerkers binnen de organisatie.
De praktische uitwerkingen van verbeteringen kunnen veelal worden beschouwd als Lean projecten. Denk hierbij aan het ontwerpen van een nieuwe proces lay-out, het aanpassen van de (technische) installatie of het bepalen van praktische oplossingen voor het verminderen van waste. Denk aan het creëren van One-Piece-Flow of een Pull-systeem. Soms wordt het ontwerp van het product zelf aangepast om (conform Six Sigma eisen) te voldoen aan de klanteis.
Een belangrijk onderdeel in de verbeterfase is de kosten-baten analyse. Wanneer er veel geld moet worden geïnvesteerd in bijvoorbeeld een technische installatie ten behoeve van een betere kwaliteit van het product, dan moet deze investering zichzelf wel terugverdienen. Investeringen in structurele kwaliteitsverbeteringen zorgen vaak wel voor verminderde Costs of Poor Quality.
Na het uitvoeren van de praktische verbeteringen aan het proces, de installatie of het ontwerp van het product, moeten de verbeteringen worden geverifieerd. Het belangrijkste is dat de uitgevoerde aanpassingen ook daadwerkelijk een positieve invloed hebben op de kwaliteit van het eindproduct. Soms wordt een Six Sigma subprojecten zoals DoE na de verbeteringen nogmaals uitgevoerd om op gedetailleerd niveau de behaalde resultaten te kunnen vaststellen. Hiermee wordt het resultaat van het project meetbaar.
Control
De laatste fase van het project is de controlefase. In deze fase moet zeker worden gesteld dat de verbeteringen in stand worden gehouden. Daarnaast moeten de verbeteringen robuust zijn. Denk hierbij aan het Poka Yoke principe; een fout kan niet meer voorkomen als de root cause is verwijderd of als de root cause niet meer voor kan komen.
Naast het controleren van de resultaten moet er een standaard worden vastgelegd voor de nieuwe situatie. Het uitvoeren van controlerondes en steekproeven kan hierbij van praktisch nut zijn. Vaak worden kwaliteitsaudits uitgevoerd om de huidige stand van zaken te vergelijken met de beoogde situatie. Soms wordt er ook na de verbeteringen een SPC analyse uitgevoerd om te controleren of het verbeterde proces stabiel is.
Wanneer alle verbeteringen zijn uitgevoerd en gecontroleerd, moet men controleren of de –in de definiërende fase beoogde- doelen zijn bereikt. Alle veranderingen, verbeteringen en resultaten moeten worden vastgelegd in documentatie. Denk hierbij aan de inhoud van kwaliteitsrapporten, bewerkingsvoorschriften, werkplaatstekeningen et cetera. Wanneer deze administratieve zaken gedaan zijn, wordt het project afgerond en wordt het proces (formeel) teruggegeven aan de betreffende afdeling.
