In 1998 werd het Oostenrijkse meisje Natascha Kampusch ontvoerd door Wolfgang Priklopil. Het duurde acht jaar voordat ze kon ontsnappen uit haar gevangenis. Na haar ontsnapping schreef Natascha Kampusch een boek over haar ontvoering.
De ontvoering
Op 2 maart 1998 werd de tienjarige Natascha Kampusch ontvoerd. Onderweg naar school werd zij in een wit busje getrokken en meegenomen naar het huis van de ontvoerder in Strasshof an der Nordbahn in Oostenrijk. Een grote zoekactie werd opgezet, maar Natascha werd niet gevonden.
Natascha Kampusch werd door haar ontvoerder Wolfgang Priklopil naar een kleine kelder onder het huis gebracht. Deze kelder was zwaar beveiligd, geluiddicht en slechts drie bij vier meter groot. In deze kelder bracht Natascha Kampusch de resterende acht jaar van haar jeugd door. Op haar achttiende wist ze eindelijk te ontsnappen.
In het begin zorgde Wolfgang Priklopil goed voor Natascha. Ze kreeg veel eten, spullen om zich bezig te houden en hij kwam regelmatig op bezoek. Later vond hij echter dat ze te dik werd en gaf hij Natascha nog maar heel weinig eten. Hierdoor stief ze bijna van de honger. Ook begon hij haar te mishandelen en moest ze zwaar lichamelijk werk verrichten. Wel mocht ze na twee jaar opgesloten te hebben gezeten voor het eerst naar buiten. Rond haar achttiende verjaardag werd Priklopil steeds onvoorzichtiger en nam hij Natascha zelfs mee op een skivakantie.
Ontsnapping
Tijdens de acht jaar dat Natascha Kampusch opgesloten zat, kreeg zij meerdere kansen om te ontsnappen. Maar doordat zij zo lang opgesloten had gezeten, was zij hier zowel lichamelijk als geestelijk niet toe in staat. Op haar achttiende besloot Natascha dat het tijd was om eindelijk te ontsnappen, omdat ze nu volwassen was. Toen Priklopil haar op 23 augustus 2006 de auto liet stofzuigen, liet hij haar even alleen omdat hij een telefoontje kreeg. Natascha greep haar kans en vluchtte. Op straat sprak ze iemand aan, maar hij wilde haar niet helpen. Ook de buurvrouw wilde haar niet binnenlaten, maar zij belde wel de politie.
Enkele minuten later arriveerde de politie. Ze namen Natascha mee en gingen op zoek naar Wolfgang Priklopil. Een aantal uur na de ontsnapping pleegde de ontvoerder echter zelfmoord.
Stockholmsyndroom
Het Stockholmsyndroom komt soms voor bij mensen die gegijzeld of ontvoerd zijn. Dit syndroom is een psychologisch verschijnsel waarbij de gegijzelde persoon sympathie krijgt voor de gijzelaar. Het Stockholmsyndroom heeft zijn naam te danken aan een gijzeling in Stockholm in 1973. De slachtoffers verklaarden een aantal dagen later dat ze de gijzelaars wel konden begrijpen en dat ze medelijden met hen hadden.
Ook bij Natascha Kampusch zijn tekenen van het Stockholmsyndroom te vinden. In de loop der jaren ontwikkelde zij een band met haar ontvoerder. Na afloop was ze dan ook niet boos op haar ontvoerder en had ze er zelfs moeite mee dat hij zelfmoord had gepleegd. Toch vindt Natascha niet dat je haar zomaar het stempel Stockholmsyndroom kan geven.
De diefstal van mijn jeugd
Na de ontsnapping van Natascha Kampusch was er veel media-aandacht voor de ontvoering. Hierdoor werden er echter ook veel verhalen verzonnen, die helemaal niet waar bleken te zijn. Daarom besloot Natascha zelf een boek te schrijven. In 2010 kwam het boek uit waarin Natascha Kampusch de acht jaar van haar ontvoering uitvoerig beschrijft. In De diefstal van mijn jeugd beschrijft ze hoe de acht jaar in gevangenschap eruit hebben gezien. Het boek maakt duidelijk hoe complex de relatie tussen Natascha en haar ontvoerder was. Aan de ene kant had ze een hekel aan de man die haar ontvoerde en haar mishandelde, aan de andere kant was hij de enige persoon die voor Natascha zorgde.
Nu het verhaal van haar ontvoering voor iedereen duidelijk is, hoopt Natascha Kampusch weer een normaal en rustig leven te kunnen leiden. Ze heeft het huis van de ontvoerder inmiddels opgekocht. Natascha wilde niet dat het zou worden vernield of dat er veel mensen zouden komen kijken. Ook is Natascha druk bezig met haar opleiding, ze wil zo veel mogelijk leren. Toch voelt ze zich nog niet helemaal vrij, omdat zo veel mensen haar in de gaten houden.
Boek Natascha Kampusch: De diefstal van mijn jeugd
