Boekrecensie: â??Cokeâ?? van Ad Fransen

Altijd al eens willen weten hoe het is om verslaafd te zijn? En dan in het bijzonder aan cocaïne? Ad Fransen laat je door het lezen van zijn boek voelen hoe het is om als een cokeverslaafde door het leven te gaan.

De schrijver

Ad Fransen, redacteur van HP/De Tijd en schrijver van onder andere het boek 'De nadagen van Gerard Reve', was jarenlang verslaafd aan cocaïne. 

 In zijn boek 'Coke' neemt hij je mee in zijn gevoelens, gedachten en gedrag van die tijd. Dat doet hij in een rap tempo en met een wrang-humoristische stijl.

Het boek

Ad Fransen verhaalt over hoe hij dacht als cocaïnegebruiker. Dat hij zeker wist dat niemand hem wat kon maken, want met coke op voel je je echt de beste: "Net als een VIP, een popster, een held ben ik. Ik sta overal boven, ik ben een geweldig mens. Niemand die daaraan twijfelt."

Ook schrijft hij over de vergeetachtigheid die de cocaïne teweegbracht: "Shit, daar is de conducteur al. Wacht even. Waar is mijn kaartje, godverdomme? Ik had het net nog in mijn hand. Die klote black-outs."

En dat hij zich niet wist te concentreren. De coke bracht hem totaal van slag. De interviews die Ad Fransen als verslaggever moest afnemen, verliepen steeds slechter door alle ongemakken die de verslaving bij hem teweegbracht. En toch bleef hij naar het witte spul grijpen. Want als het goedje uitgewerkt was, dan begon hij direct weer in zijn zakken te voelen. Hij had toch nog wel wat 'stuff' bewaard?

Het boek gaat niet alleen over de schrijver zelf. Ook liedjes over coke komen aan bod, evenals onderzoeken omtrent coke. En (andere) mensen die het gebruik(t)en – en hoe zij daardoor veranderden, of dat zij er na jaren juist totaal niet aan herinnerd wensten te worden. Want hoe geweldig het gevoel ook is dat de cocaïne je in eerste instantie geeft, des te afschuwelijk is de destructie die daarop volgt.

Kortom, 'Coke' is een meeslepend boek waarin Ad Fransen je meeneemt naar de feesten, de dealers, de roes en de kater. Cocaïne lijkt de oplossing voor alle problemen, totdat het is uitgewerkt…