Breien is in. Niet alleen volwassen maar ook steeds meer kinderen willen het graag leren. Lastig hierbij is dat veel onderwijskrachten de breikunst niet meer meester zijn. En als er dan ook geen mama's, oma's, opa's, tante's etc. in de buurt zijn om de techniek aan te leren, dan is het fijn dat er wel goede boeken zijn waaruit je het leren kunt. "Ik leer breien" is er zo een.
Boekgegevens
titel: Ik leer breien
oorspronkelijke titel: Kids learn to knit
vertaling: Wilma Hoving / Vitataal
auteurs: Lucinda Guy (tekst en ontwerp) & François Hall (illustraties en foto's)
uitgeverij: Forte
ISBN: 9789058778444
uitgave: paperback
aantal pagina's: 96
over de schrijfster
Lucinda Guy is een Engelsw ontwerpster van wat men in het Engels noemt "knitwear" voor volwassenen en kinderen. Ze woont in Brighton, samen met haar partner, de illustrator François Hall. Oorspronkelijk ontwierp ze vooral voor bekende huizen als Rowan en the Conran Shop. Inmiddels is haar werkgebied flink uitgebreid. Ze geeft workshops, maakt boeken, doet onderzoek, schrijft en levert bijdragen aan diverse tijdschriften. Naast "knitwear" ontwerpt ze ook accessoires voor groot en klein.
Humor is heel belangrijk in haar werk. Haar ontwerpen zijn beslist grappig te noemen en ook de vormgeving van m.n. de kinderboeken is humorvol. Inspiratiebronnen zijn folklore, volkskunst en de natuurlijke wereld en ze houdt van traditionele breitechnieken.
Inhoud breiboek
Het boek heeft geen voorwoord. Er wordt meteen van wal gestoken met een korte uitleg over wat breien is en hoe je een gebreide stof kunt herkennen. Dan volgt één bladzijde met informatie over waarmee je nu eigenlijk breit: het garen dus. Heel kort, maar toch uitgebreid genoeg om een paar nuances te kunnen maken. En dan: Aan de slag! Hierin wordt – een beetje vreemd – ook weer ingegaan op het garen én op de breinaalden. Persoonlijk vind ik dat deze twee hoofdstukjes wel samengevoegd hadden kunnen worden tot één.
Opzetten van steken
Het opzetten van de steken is verdeeld over twee hoofdstukken: de opzetlus en het opzetten zelf. Dat lijkt niet logisch, maar is het bij nader inzien toch wel. Er zit nl. wel wat verschil in en het is ook handig om dat goed in de gaten te hebben.
Vervolgens wordt uitgebreid ingegaan op het recht breien en het afkanten van de steken. Heel bijzonder vind ik het dat er dan een hoofdstukje komt over "de juiste maat". Hartstikke nuttig, maar je ziet het eigenlijk nooit in een kinderbreiboek. Terwijl het een essentieel onderdeel is van het welslagen van je project. Dit onderdeel vergeten veel volwassen beginners ook, met alle teleurstellingen vandien. Dus chapeau voor Lucinda Guy dat ze hierbij stilstaat. Jong geleerd is oud gedaan en dit is net zo belangrijk als het steekjes breien.
Het tot dan geleerde wordt in de praktijk gebracht. Heel goed om niet eerst een heleboel "theorie" te doen en dan pas de projecten, maar nu gelijk "boter bij de vis". Dit heb je geleerd, oké, dan kun je nu dìt gaan maken. Een slinger van gebreide vlaggetjes, meteen een leuk project voor meisjes én jongens. Nog iets waar dit boek zich onderscheidt van andere kinderbreiboeken: het is duidelijk niet alleen gericht op meisjes, maar evenveel op jongens. Hierover later bij de schrijfstijl meer.
Averecht breien
Dan is een nieuwe techniek aan de beurt: averecht breien, meteen gevolgd door een project "Vrolijke Frans". De tricotsteek is een logisch vervolg met als bijbehorend project "Krassende Karel". Van zowel Frans als Karel worden heel veel voorbeelden getoond, het zijn grappige poppen die de kinderen naar eigen smaak kunnen vormgeven.
Je zou denken dat de basis nu wel gelegd is. Maar er komt dan nog een heel gedeelte over meerkleuren breien (in strepen) en vormen breien, dus meerderen en minderen, én het klosjesbreien, oftewel het punniken. Dat het klosjesbreien hierin is opgenomen, is leuk. Vaak zit het nl. in een apart boekje alsof het iets anders is dan breien, maar in feite is het natuurlijk gewoon rondbreien en kun je van zo'n gebreide sliert hele leuke accessoires maken die bij je breiwerk passen.
Een tas waarin alle technieken samenkomen is het meesterstuk van het boek.
Er wordt aan het einde van het boek ook aandacht besteed aan wat er mis kan gaan. En dat gebeurt natuurlijk in zo'n leerproces. Handige tips om dingen makkelijk op te lossen en vooral de wijze raad: "geeft helemaal niks, al doende leert men"!
Vormgeving en schrijfstijl
François Hall is een geweldige illustrator. Het boek is alleen al een genot om doorheen te bladeren omwille van de mooie tekeningen en de prachtige vormgeving. Er is veel aandacht besteed aan de typografie. Deze wordt op humorvolle wijze toegepast zonder dat het afleidt van de inhoud. Het geheel oogt aantrekkelijk, zeer kleurrijk, met veel hele grappige tekeningen van jongens- en meisjesmuizen die aan het breien zijn en er af en toe een zooitje van maken. De werktekeningen zijn duidelijk.
Voor jongens en meisjes
Zoals al eerder gezegd. Het is een boek voor jongens en meisjes. De jongens- en meisjesmuis zijn beurtelings aan het woord om dingen uit te leggen en nergens op een betuttelende of gemaakt kinderlijke toon. De schrijfstijl bij de werkbeschrijvingen is helder en duidelijk. De benodigdheden voor elk project staan steeds in een apart kader, zodat men daar niet naar hoeft te zoeken. Sjablonen voor de projecten staan op ware grootte achterin het boek.
Het boek is geschikt voor kinderen vanaf 6 jaar. Deze hebben wellicht nog even wat hulp erbij nodig van een volwassene. Iets oudere kinderen kunnen met dit boek zelfstandig aan de slag.
http://lucindaguy.com/
http://francoishall.com/
http://www.forteuitgevers.nl/
