Een review over het album "The World Is a Thorn" van de christelijke metalband Demon Hunter. Een band die openlijk uitkomt voor zijn christelijke overtuiging, maar waarvan de muziek tevens door miljoenen niet-christenen wordt beluisterd. Reden: fantastische harde metal, positieve teksten en een stem waar je u tegen zegt.
Demon Hunter is sinds de oprichting in 2000 een waar begrip geworden in de metalcore scene. Afkomstig uit Seattle, Amerika, hebben de gebroeders Clark 'Demon Hunter' opgericht. Op dit moment heeft de band al meer dan een half miljoen albums verkocht.
Feitelijke informatie
Het album is uitgebracht door de platenmaatschappij Solid State Records op 9 maart 2010. De standaard cd-editie bevat 11 nummers en heeft een speeltijd van ruim 41 minuten. Het album "The World Is a Thorn" debuteerde op plaats 39 in de billboard 200 list' (deze lijst bevat de 200 meest verkochte muziekalbums in de Verenigde Staten en komt wekelijks uit). Naast de eigen zanger werkten zangers Christian Alvestam en Björn Strid als gastzangers mee aan dit album.
Beoordeling van de tekst
Ondanks dat ze er openlijk voor uitkomen dat Demon Hunter een christelijke band is, wordt de naam Jezus op geen enkel album genoemd. De songteksten van Demon Hunter zijn vaak cryptisch geschreven, vaak is niet eens goed duidelijk of ze positief bedoeld zijn. Vandaar dat veel christenen afschrikken van bijv. songtitels als 'Tie This Around Your Neck' of 'Desire the Pain'. Ook een ouder album uit 2007, Storm The Gates Of Hell, liet veel stof opwaaien. Dit is een reden waarom Demon Hunter ook door heel veel niet-christenen wordt geluisterd. Wat betreft de teksten van "The World Is a Thorn" spreekt vooral de gelijknamige song 'The World Is a Thorn' de boodschap uit die dit album met zich meebrengt: 'Wij buigen niet voor de wereld, wij volgen de wereld niet, het is een instortend geheel.' Indirect kan men hieruit afleiden, in combinatie met de andere teksten, dat er maar één oplossing is, het geloof.
Beoordeling van muziek en zang
Bij het schrijven van de muziek en de teksten, zei Ryan Clark (één van de oprichters van Demon Hunter) dat dit album harder, sneller en agressiever was dan enig voorganger. Om eerlijk te zijn is dit een halve waarheid. Er zijn inderdaad snelle, harde en agressieve nummers zoals Just Breathe en The World Is a Thorn. Deze nummers zetten niet de toon voor het hele album! Er zijn ook langzame, rustige en zachtere songs als Driving Nails en Blood in The Tears (aan te raden voor mensen die normale stem prefereren boven harde, agressieve 'schreeuw' stemmen). Dit album is wel harder en anders dan een aantal van zijn voorgangers door het harde gebruik van de gitaren. Ook tijdens de zang van Ryan Clark is de achtergrond muziek van de gitaren zeer luid en duidelijk aanwezig. Dit geeft het album een agressievere toon. Wat betreft de zang valt er weinig op aan te merken. Het album heeft een goede combinatie tussen normale zang en hardere stem. Ook de toevoeging van de gastzangers bij een aantal nummers heeft een positief effect, het geeft een hardere toon en sfeer aan de songs.
Mijn mening en conclusie
Ook wat dit album betreft ben ik zeer positief. Een goede combinatie tussen normale zang en hardere stem, harde gitaren die meer op de voorgrond treden en diepzinnige teksten maken dit album tot wat het is, een klassieker! Wat mij betreft het beste wat Demon Hunter tot nu toe uitgebracht heeft. Veel klassiekere fans van Demon Hunter zullen dit niet met mij eens zijn, maar ik hou van verandering. Wat dat betreft is dit album een echte verandering vergeleken met zijn voorgangers. Niet alleen harder en agressiever, maar ook technisch van hogere kwaliteit. Op een schaal van 1 tot 10 geef ik dit album een 7.5
