Met een groep bezoeken we regelmatig de Sneak Preview in het lokale filmhuis. Altijd spannend: je koopt een kaartje, gaat zitten en moet maar hopen dat er iets goeds op het scherm verschijnt. Deze week "Rompecabezas" (Puzzle), een Argentijnse film over een vrouw die een nieuwe hobby ontdekt. In dit artikel een bespreking van deze film.
Met enige regelmaat bezoekt een groep vrienden het lokale filmhuis voor een sneak preview. Een bespreking van de laatst geziene film: "Rompecabezas" (Puzzle).
"Stukje voor stukje naar het geheel” was de hint voor de Sneak Preview van deze week. In ons gezelschap (dat door weersomstandigheden kleiner was dan gewoonlijk) deden een paar theoriën de ronde. Zelf dacht ik dat het zou gaan om “Oh my God”, waarin vertegenwoordigers van de diverse religies samenkomen om een alomvattende religie te bespreken. Dit bleek echter een theaterstuk te zijn en geen film. Een ander dacht dat het ging om een oorlogsfilm waarin het verhaal is opgebouwd uit flashbacks en andere herinneringen.
Niemand van ons vermoedde dat “Puzzle” (originele titel: Rompecabezas, wat vrij vertaald “breinbreker” betekent) de film van deze week zou zijn. Op zich voor de hand liggend, met zo een hint, maar ja.
Lekker puzzelen
Puzzle, die 6 januari 2011 in premiere gaat, draait om een huisvrouw, wiens leven vooral bestaat uit het huishouden en de zorg voor haar kinderen en man. En dan krijgt ze een puzzel cadeau. De geboorte van een verslaving. Ze koopt de ene na de andere puzzle die ze in no-time weet op te lossen. En ze begint niet eens met de randen, zoals elke doorgewinterde puzzelaar je zou aanraden. Dan komt ze in contact met iemand met wie ze wedstrijden gaat doen, om uiteindelijk deel te mogen nemen aan het WK in Duitsland. Zover het verhaal. Maar je kunt het ook heel anders samenvatten: Ken je die van die Argentijnse die naar de WK Puzzelen in Duitsland ging? Ze ging niet.
Oordeel
Anderhalf uur lang heb ik zitten kijken naar een film waarin eigenlijk helemaal niets gebeurt. Oké, maker Natalia Smirnoff probeert vooral een sfeer te creeëren en niet zo zeer een spannend verhaal. Maar toch…anderhalf uur niets anders dan leuke plaatjes, knap gemaakte close ups en detailshots. Leuke beelden, maar oersaai. In een film moet meer gebeuren dan wat we in “Puzzle” te zien krijgen. Anders heb ik liever een fotoboek, dan kan ik bepaalde beelden ook wat langer bekijken. De nominatie voor de Gouden Beer is dan -hoogstwaarschijnlijk- ook alleen ingegeven uit estethisch oogpunt.
Geen aanrader.
