SCREW is een Japanse visual kei band. Ze maken rock- en metalmuziek en brachten in 2010 hun meest recente album uit, DUALITY. Hier een beoordeling van de cd.
Zoals in de inleiding al werd gezegd is SCREW een visual kei band. Voor meer informatie over wat visual kei is, klik hier.
Algemeen
- Album gemaakt in: 2010
- Land van herkomst: Japan
- Muziek door: SCREW
- Teksten door: Byo (SCREW)
- Gelimiteerde versie: cd met 11 nummers en dvd met DUALITY videoclip
- Normale versie: cd met 13 nummers
De muziek
De cd begint met het openingsnummer Dual Assault. Byo is hier wel te horen, maar hij zingt niet en er lijkt ook geen tekst te zijn. Het nummer doet bijna techno-achtig aan, maar dat komt veelal door het snelle tempo. Al snel daarna volgt Setsuna no koku. Dit is één van hun kalmere nummers en Byo's stem is hier heel goed te horen. Daarna komt de titeltrack: DUALITY. Deze begint meteen met harde gitaren, maar ondanks wat je zou verwachten zingt Byo in plaats van te schreeuwen. Het refrein klinkt af en toe meer als poprock; dit maakt het voor niet-rockfans misschien wat toegankelijker om naar te luisteren. CURSED HURRICANE die hierna komt is ook lang niet zo hard als SCREW's nummers in het verleden waren. Het is wel een prettig nummer om naar te luisteren en wat op te dansen.
Femme Fatale begint wel weer met harde gitaren en hier is Byo van een andere kant te horen. Zijn stem is wat aangepast, waardoor hij van ver lijkt te komen en ook zingt hij wat ruwer, wat eigenlijk wel bij een nummer getiteld "Femme Fatale" lijkt te passen. M.R.T. is ook een zwaarder nummer, waarbij Byo fluistert en zijn stem verder aan Femme Fatale doet denken. De gitaar klinkt hier best goed in, net als de drums, trouwens, die ook even de aandacht op zich gevestigd krijgen. Bij False Dawn duurt het even voor er zang is, maar zodra Byo's stem klinkt, blijkt al dat dit weer een rustiger nummer is, al is deze keer wel duidelijk rock te horen. ANCIENT RAIN lijkt dan wat sfeer betreft weer meer op CURSED HURRICANE en deze zijn ook beide singles geweest die vlak na elkaar uitkwamen. Misschien dat dit invloed heeft gehad op hun stijl.
INFERIORITY COMPLEX heeft wat leuke instrumentale stukken erin zitten en Byo laat weer zijn schreeuwende kant horen. Jail Breaker laat duidelijk horen dat deze band toch ook metal maakt en hier ben ik gek op het gitaargeweld. Dit wordt afgewisseld door Rosary, wat kalm en mooi begint. Zo blijft het eigenlijk het hele nummer lang en wordt dan gevolgd door Lower World, wat met pianomuziek begint. Dit zet de sfeer voor het einde van het album, want ook As Cold as Marble is redelijk rustig, al zitten er af en toe zware gitaarsolo's in.
De videoclip
De videoclip is erg donker, wat wordt onderbroken door af en toe felle lichten erin te gooien. Wat leuk is, is dat de kleuren en de manier van filmen soms veranderen, wat ook past bij het nummer zelf – deze verandert af en toe namelijk van melodie. Er is een beeld van hen voor en achter de schermen, wat misschien niets met het nummer te doen heeft, maar hierdoor kan de luisteraar en kijker zelf invulling geven aan waar ze denken dat het over gaat. De clip is voornamelijk leuk voor fans, omdat ze wat meer een beeld krijgen van wat de band doet tijdens opnames, maar voor mensen die niet weten wie ze zijn is het minder interessant.
Conclusie
Ik vind het zeker geen slecht album en sommige nummers luister ik ook meerdere keren achter elkaar. Het is alleen jammer dat het "oude" SCREW geluid, het harde, metalgeluid, weg lijkt te zijn. Voor mensen die niet van metal houden, is het een goede introductie in de band, maar mensen die al langer naar ze luisteren kunnen wat teleurgesteld zijn dat ze wat "normaler", meer mainstream, zijn gaan klinken. Of dit definitief is of dat ze misschien later weer terugkomen bij hun vroegere geluid is maar de vraag.
Wel het luisteren waard, maar over het algemeen zeker niet hun beste werk.
