Echt gebeurd in Breda: drie mensen zitten in een dure showroom, twee mannen en een vrouw. De nieuwe auto, laten we zeggen een bovenmodaal model, wordt afgeleverd. De twee mannen, de verkoper en de klant, keurig in het pak. De vrouw helemaal op sjiek. Kopje koffie meneer, kopje thee mevrouw. Ja lekker. De particulier aangeschafte bovenmodale SAAB sedan staat even verderop in de grote showroom te blinken. Nieuw kenteken erop. Mooier zal-ie nooit meer worden.
Ongeduldige blikken
Spulletjes van de kersverse eigenaren liggen al in de nieuwe auto. Kaarten, petje, parapluutje, doos met dingetjes die nog een plekje moeten krijgen. De mensen aan de tafel, die minstens dertig meter van de nieuwe auto is verwijderd, nemen even alle papieren door. De kersverse eigenaren werpen verliefde en ongeduldige blikken op de nieuwe wagen.
Nieuwe prospects
Tijdens de aflevering van deze auto komt aan de andere kant van de showroom een stelletje binnen. Hij, duidelijk een accountmanager van één of ander slag. Zijn vrouw op een ongelijkwaardige afstand achter hem. En hoewel er genoeg vriendelijk personeel rondloopt, maken ze geen enkel contact. Ze vragen niets, stellen zich niet voor. Gaan niet naar de balie en ontwijken de uiterst professionele verkopers.
Afblijven!
Maar de gereedstaande nieuwe auto trekt hen aan als een magneet. Meneer begint er omheen te wandelen en tilt een ruitenwisser op. Zal wel interessant staan. Zijn vrouw volgt op een metertje afstand. Meneer stapt in; deurtje open, even zitten, dashboardkastje open. Hee, spulletjes van een ander. Och, die kan je toch even aan de kant leggen? Hij stapt uit, loopt naar achteren en opent de kofferklep. Hee, alweer een doosje met spullen. Raar hé vrouw, snap jij dat nou. Hoe vin-jij ‘em trouwens? Vrouw heeft geleerd en houdt wijselijk haar mond dicht. Meneer stapt weer in en gaat de zojuist perfect afgestelde stoel eens flink verbouwen. Vrouw mag van hem rechts plaatsnemen.
Afserveren
De kersverse eigenaren sterven intussen duizend doden: ze gaan toch geen krassen maken hè? En hé blijf van die stoel af. De verkoper wil geen nieuwe klanten afschrikken dus die zegt maar even niks. Dat wordt de nieuwe eigenaar toch iets te gortig. Zodra de prutser en zijn vrouw uitstappen en de deuren iets te hard dichtgooien zet de nieuwe eigenaar vanaf de onderhandelingstafel de auto op slot. Zó, dat zal ze leren.
Rookwolken
Het stelletje kijkt zwaar beledigd naar het drietal aan de tafel en smoezen wat tegen elkaar. Daarna kijken ze nog eens vuil naar het drietal aan en benen eensgezind boos de showroom uit. Een paar seconden later komt er een afgeragde grijze lease-Laguna tegen de rijrichting in om het gebouw heen en stopt pal voor de ruit bij de tafel. "Kijk, het zijn die boze mensen." zegt de verkoper tegen zijn SAABkopers. De prutser aan het stuur toetert kwaad, heft de vuist op en zwaait er vervaarlijk mee. Zijn sufgelulde vrouw kijkt strak voor zich uit. Och híj weer, zie je haar denken, zal ik dan toch maar van hem af gaan? Jammer, kans gemist want in een grote rookwolk stuurt de overspannen chauffeur het Franse gedrocht met gillende banden de laan uit.
Eensgezindheid
Zouden ze met hem ook moeten doen, zegt de nieuwe eigenaar aan de tafel. Het drietal lacht hartelijk. Wat een kneus! Ze zijn het roerend eens.
Nee hoor, helemaal eigen ervaring!
