Wanneer pijn en verdriet het hart verlaten, zich een weg banen naar het hoofd en hierdoor inspiratie achterlaten in de bloedsomloop naar de vingers toe, ontstaat dit… Leven, lijden, sterven… in 3 delen…
Deel I:
De waarheid over mijn mislukte leven
Mijn hart is dood, mijn lichaam naakt
en ik sta hier voor je
vragend, wat het nu allemaal waard maakt
maar je ziet me niet,
loopt langs me heen
het is dan ook al een hele tijd
sinds ik van deze wereld verdween…
Uitgestrekt lig ik neer
wachtend op,
smekend om,
vrijheid, verlossing van deze immer zeer
maar je merkt het niet,
danst rustig voort
terwijl ongemerkt, langzaam maar zeker
het mes der droefheid mijn hart doorboort…
En ik huil maar ik lach
want hoe zal je ooit kunnen vatten,
ooit kunnen verstaan
welke pijn ik heb geleden
welke hel ik heb doorstaan…
Deel 2:
Vlucht naar een andere wereld
Sijpel door mijn lichaam,
vermeng je met mijn bloed,
haal me weg uit de realiteit
want ik raak mezelf steeds meer kwijt…
Stijg naar mijn hoofd,
duw me in een roes,
geef me nieuwe hoop
voor ik nog verder van mezelf wegloop…
Ik draai,
ik duizel,
je bent vergif
en toch…
Ga nog even door,
vul elke leegte binnenin,
overwin deze pijn,
gebruik je kracht,
en laat me iemand anders zijn…
Het moment is daar,
de terugweg is te ver,
je opent de de deur naar een ander leven,
dankje,
want ik ben niet meer in staat
nog meer van mezelf te geven…
Deel 3:
Prison break
Ik zit gevangen in een wereld van droefheid en duisternis…
een kwelling…
M'n lichaam verkrampt bij de gedachte naar buiten te komen,
ik snak naar nieuwe lucht die me bevrijdt en een andere wereld toont,
maar het is verstikkend,
knijpt men keel dicht…
Beelden, flitsen uit het verleden,
jouw krachtige handen rond mijn keel,
die koele blik in je ogen,
had je maar iets harder geknepen…
had je maar iets langer doorgegaan…
Hoe kan ik ooit uit deze wereld ontsnappen,
hoe kan ik ooit vrij ademen,
als jouw vloek,
de man die mij geketend houdt in deze sombere wereld,
mij blijft achtervolgen…
Lichamelijk heb je me doen sterven,
jarenlang…
Geestelijk sterf ik nog steeds,
elke dag een beetje…
Ooit verban ik jou…
Ooit…
