Per jaar worden er in Nederland ongeveer 30.000 medische fouten gemaakt en sterven er ruim 1900 mensen als gevolg van een medische fout. Het oplossen van deze fouten is lastig.
Wat gaat er mis?
Er zijn vele soorten fouten die gemaakt kunnen worden. Zo kunnen er verkeerde medicijnen toegediend worden en kan er een verkeerde behandeling komen of helemaal geen behandeling doordat de arts niet weet wat er met de patiënt aan de hand is. Er worden vaak grapjes gemaakt over achtergebleven operatiemateriaal in het lichaam van de patiënt, maar het gebeurt vaak genoeg dat er medische instrumenten, hechtnaalden of klemmen achterblijven bij patiënten die een operatie hebben ondergaan. Dit kan soms zelfs dodelijke gevolgen hebben.
De meeste fouten worden waarschijnlijk gemaakt door verkeerde gegevens van de patiënt. Zo worden dossiers wel eens verwisseld, waardoor er een verkeerde operatie uitgevoerd wordt. Ook komt het wel eens voor dat in plaats van het rechterbeen het linkerbeen geamputeerd wordt.
Onleesbare handschriften leiden ook tot fouten. Inmiddels zijn er veel artsen die hun recepten uitschrijven met de computer, maar ook zijn er nog steeds artsen die dit met de hand doen. Doordat niet alle handschriften even leesbaar zijn krijgen patiënten wel eens de verkeerde medicijnen. Er zijn namelijk veel medicijnnamen die maar een paar letters verschillen. In de VS zijn schrijffouten en onleesbare handschriften verantwoordelijk voor de helft van de medische missers.
Hoe wordt het opgelost?
In sommige gevallen kan een fout nog hersteld worden door nog een operatie uit te voeren of herstelt de patiënt vanzelf weer. Maar er zijn natuurlijk ook veel gevallen waarbij dit niet kan. Dan heb je recht op schadevergoeding. Er zijn twee soorten schade waar je aan kan lijden na een fout bij een medische behandeling: materiële en immateriële schade. Materiële schade bestaat uit de kosten die je werkelijk moet maken. Bijvoorbeeld behandelingen, kosten van huishoudelijke hulp of van medische hulpmiddelen. Maar ook bijvoorbeeld de reiskosten van familieleden die je komen bezoeken.
Immateriële schade is je leed in geld uitgedrukt. Dit wordt ook wel smartengeld genoemd. Je hebt recht op smartengeld als je bijvoorbeeld moet leven met een blijvende handicap als gevolg van een medische fout. In Nederland kan alleen het slachtoffer zelf smartengeld krijgen. Nabestaanden krijgen geen smartengeld als de patiënt is overleden.
Een schadevergoeding krijgen is een langdurig en ingewikkeld proces. Een dokter heeft een zogenaamde ‘inspanningsverplichting’. Dit betekend dat hij zijn uiterste best moet doen om het resultaat zo goed mogelijk te krijgen. Je kan niet altijd een perfect resultaat eisen. Als je arts zich maximaal heeft ingespannen en er toch iets niet helemaal goed is gegaan, dan heb je geen recht op een schadevergoeding. Maar als er door onzorgvuldig werken een fout is gemaakt, dan heb je wel recht op een schadevergoeding. Je moet dan wel eerst kunnen bewijzen dat het letsel ook echt door een medische fout komt en dat er schade is. Als je een schadevergoeding wilt eisen moet je eerst met de arts gaan praten die jou behandeld heeft. Als hij bekent dat hij een fout heeft gemaakt dan kan je een de arts of het ziekenhuis via een brief aanklagen. Vaak is de arts verzekerd tegen medische fouten en wordt je brief doorgestuurd naar de verzekering. Als je arts niet wil toegeven dat hij een fout gemaakt heeft, dan kan je een rechter inschakelen. Die bepaalt dan of er sprake is van een medische fout of niet. Er zijn speciale advocaten die gespecialiseerd zijn in medische fouten. Zo’n advocaat kan de hoogte van je schadevergoeding bepalen.
Uiteindelijk is het heel lastig voor het slachtoffer om een schadevergoeding te krijgen omdat een ziekenhuis meestal niet wil toegeven dat ze een fout gemaakt hebben. Daarom eisen ook niet alle patiënten een schadevergoeding.
