Met psychotherapie proberen psychologen op velerlei manieren relatieproblemen op te lossen. Eén van die mogelijkheden bestaat erin dat de psycholoog met beide partners samen onderliggende angsten en conflicten bespreekt die een destructieve invloed hebben op de partnerrelatie.

Relatieproblemen oplossen bij de psycholoog

De meeste koppels kloppen aan bij de psychotherapeut met klachten over slecht communiceren, voortdurende ruzies en onbevredigde emotionele noden.
De partners ervaren elkaar niet langer als 'soulmate', ze herkennen zich niet meer in de andere of ze ervaren de partner niet langer als een voorbeeld. Men kan zich niet langer inleven in zijn partner of men voelt geen betrokkenheid meer ten aanzien van de andere. 

Hoe werkt relatietherapie?

Relatieproblemen oplossen gebeurt vaak met beide partners samen. Soms behandelt de psychotherapeut één partner, of beide apart. De psycholoog verzamelt eerst voldoende  achtergrondkennis over beide partners. Daarbij vult het koppel elkaars info wederzijds aan. Daardoor worden de partners tegelijk getuige van de ander zijn visie op zichzelf en op elkaar. De psychotherapeut leert hen ondertussen om een positieve houding aan te houden.

 

Relatieproblemen: elkaar aanvullen

Ook slecht functionerende koppels hebben een relatie waarin ze elkaar nodig hebben en elkaar aanvullen. Zo is de ene partner actief, de andere passief. De ene is zelfstandig, de andere afhankelijk, of één is vooral overheersend en de andere eerder onderworpen. Op zichzelf beschouwd is dit niet slecht, zolang er binnen de relatie de mogelijkheid blijft om te veranderen en te groeien.  
 

Een partnerrelatie groeit of loopt vast

Een relatie is voortdurend in beweging. Bij relatieproblemen verdwijnt die soepelheid om zich aan te passen en te veranderen. De posities worden extreem, de gedragspatronen worden zeer rigide. Zo zetten de partners elkaar en zichzelf als koppel helemaal vast. Meestal heeft dit te maken met ongekende of onuitgesproken angsten en behoeftes.

 

Onderliggende relatieproblemen

Aan de basis van de relatieproblemen liggen vaak oude, onopgeloste angsten en conflicten die stammen uit een (vaak oude) periode, nog voor de huidige partnerrelatie. Het kan dan bijvoorbeeld gaan over vroegere manieren van omgaan met de ouders. De partnerrelatie kan zich meer en meer richten naar het proberen oplossen van deze oude individuele problemen door middel van deze huidige relatie. Daardoor worden de gedragspatronen t.a.v. elkaar steeds rigider, en de posities steeds extremer.

Voorbeelden van onderliggende relatieproblemen

Bij koppels in crisis hebben de individuele partners vaak problemen met het zich kunnen hechten aan anderen. Bijvoorbeeld hebbben ze het daarbij moeilijk om afhankelijk te zijn van de andere zonder verlies aan zelfrespect. Ook hebben ze vaak
moeite met het zich wegcijferen voor de andere. Niet ongewoon is dan ook dat er agressie voorkomt door afhankelijkheidsproblemen. Andere onderliggende relatieproblemen zijn eigen angsten en remmingen die zorgen voor seksuele problemen. Tot slot vinden we vaak sterke innerlijke tegenstellingen binnen één partner tussen enerzijds diens nood aan afhankelijkheid en anderzijds diens tegelijk aanwezige behoefte aan nabijheid.

 

Relatieproblemen oplossen

Relatietherapie bestaat er in dit geval uit dat de psycholoog probeert om de manier te veranderen waarop de partners met elkaar omgaan. De psychotherapeut probeert beide partners om een duidelijke afbakening te maken van hun territorium. En de extreme posities die men inneemt te versoepelen en te milderen.

 

Einddoel van de relatietherapie

Het gedrag is weer soepeler en adequater. De partners kunnen minder extreme posities zoals afhankelijkheid of initiatiefname innemen volgens de situatie, het moment en de partner. Ze zijn terug beter in staat om te evolueren in eigen positie en gedragspatroon. Destructieve acties komen minder voor. Onderliggende angsten en psychische conflicten bepalen minder de partnerrelatie.  

Verboom,R. (1999) Kortdurende psychoanalytische partnerrelatietherapie. Tijdschrift voor Psychoanalyse 3, p.154-166

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in