Kızkalesi is niet alleen bekend van het sprookjesachtige kasteel dat op een piepklein eilandje voor de kust van het stadje ligt. Ook bevinden zich in deze omgeving de Korykosgrotten. De hele streek is rijk aan cultuurhistorische sites en veel natuurschoon. De beroemdste van de Korykosgrotten zijn de 'Hemel en Hel' en 'Kanlıdivane'.
De KORYKOSGROTTEN rond KIZKALESI
De Korykosgrotten zijn ontstaan doordat de aarde plaatselijk instortte als gevolg van chemische erosie door de aanwezigheid van een onderaards riviertje in de omgeving van het oude Korykos; het tegenwoordige Kızkalesi. De grotten zijn allen onderling met elkaar verbonden. De beroemdste zijn de 'Hemel en Hel' en 'Kanlıdivane'.
‘Hemel en Hel’ (Cennet ve Cehennem)
Je zou verwachten dat de hemel ergens boven het aardoppervlak te vinden is maar hier bevinden de hemel en de hel zich beiden in een behoorlijke diepte. De Hemel is de grootste van de Korykosgrotten: zo’n 250 meter lang, 110 meter breed en 70 meter diep. Om de Hemel te bereiken moet men 452 oude, ongelijkmatig gevormde treden af. Na zo’n 300 treden stuit men op een kerkje, gebouwd door ene Paulus in de vijfde of zesde eeuw na Christus ter ere van de Maagd Maria. De sfeer is er bijzonder, vooral als in het voorjaar de vogels zich volop laten horen. De grot, waar het ondergrondse riviertje door stroomt, is ongeveer 260 meter lang. Het water is wat lastig te bereiken: in het voorjaar is de grond nat en erg glad en in de zomer stroomt er aanmerkelijk minder water zodat men een heel eind de donkere grot in moet om bij het water te komen.
Het is weer een hele klim naar boven en het is maar goed dat de Hel makkelijker te bezichtigen is. Op hetzelfde terrein bevindt zich een diepe kuil die aan het aardoppervlak 50 meter in doorsnee is en op zijn diepste punt 128 meter. Omdat het erosieproces nog altijd doorgaat, zijn de wanden van de Hel hol en een afdaling is om die reden te gevaarlijk en dus verboden. Volgens de overlevering heeft Zeus de honderdkoppige draak Typhon – nadat hij hem verslagen had – tijdelijk hier gevangen gehouden voordat deze naar de vulkaan Etna op Sicilië verbannen werd. Tijdens zijn gevangenschap in de Hel zag Typhon nog kans bij Echinda (half vrouw, half slang) een flink aantal monsterlijke kinderen te verwekken waaronder de hellehond Cerberus. Cerberus bewaakte vervolgens de grens tussen de wereld en de Hel en liet niemand anders dan de Dood deze grens passeren.
Kanlıdivane
Ook Kanlıdivane is een van de Korykosgrotten. Rond de diepe kuil (zo’n 60 meter diep) staan de overblijfselen van een antieke stad: Kanytelis. De oudste resten stammen uit de derde eeuw voor Christus; een Hellenistische toren welke opgedragen was aan Zeus. Byzantijnen en Romeinen hebben vervolgens hun steentje bijgedragen en Kanytelis werd bewoond tot de elfde eeuw na Christus. Gedurende de Byzantijnse periode werden er in de kuil wilde dieren gehouden. Misdadigers werden in de kuil gegooid en hieraan dankt Kanlıdivane zijn naam: ‘bloedig lijden’. Maar er was een lichtpuntje voor de gevangenen. In de rotswand is een reliëf uitgehouwen van een bewapende soldaat. Deze zou met een slag van zijn zwaard een voortijdig einde maken aan het lijden van de gevangene. Aan de andere kant is een reliëf te zien van zes figuren. Dit reliëf stelt de familie van de gevangene voor en ook dit zou enige verlichting moeten bieden…
Bij de stad hoorde natuurlijk ook een begraafplaats. Het bijzondere is dat er naast eeuwenoude graftombes ook nog jonge graven te vinden zijn.
