Sportduiken is een prachtige watersport. Het is spannend en je komt op interessante plekken, maar het kan levensgevaarlijk zijn als je de gevaren niet voldoende onderkent en bij de veiligheidstraining niet alles is behandeld wat er kan gebeuren.
Bij sportduiken vallen per jaar maar een paar doden. Als je naar de statistieken kijkt, lijkt het erop dat die in de meeste gevallen voorkomen hadden kunnen worden als het slachtoffer had geweten wat hij moest doen – of niet moest doen.
Als een nieuwe duiker zich aanmeldt bij een club of school is dat het beste moment om de veiligheidsethiek in te prenten. Een nieuwe en open geest zal gemakkelijker de veiligheidscultuur in zich opzuigen dan een doorgewinterde duiker die zichzelf waarschijnlijk jaren geleden heeft leren duiken.
Elke les begint met een openingswoord van een paar minuten, ongeacht of er droog, in het zwembad of in de zee wordt geoefend. Aan het begin van de instructie komen de veiligheidskwesties die voor die les en de betreffende locatie van belang zijn. Als een cursist leert onder water een regulator te verwijderen lijkt dat vrij vanzelfsprekend, maar de cursist wordt er wel op gewezen dat hij zijn adem even moet inhouden tot die is vervangen! Veiligheidsinstructies lijken soms wat schoolmeesterachtig, maar ze helpen wel.
Een van de sleutelelementen bij het leren van een praktische vaardigheid aan een cursist, zoals het onder water verwijderen en vervangen van een duikmasker of het aangeven van een regulator aan een mededuiker die geen lucht krijgt, is die vaardigheid uit te splitsen in kleine onderdelen die eenvoudig afzonderlijk te begrijpen zijn alvorens ze tot de complete procedure samen te voegen. Elk onderdeel van de vaardigheid moet zo onderwezen dat het veilig uitgevoerd kan worden. Als je met kleine stukjes begint en dat opbouwt is dit veel gemakkelijker te bereiken.