President Nixon was de 37ste president van de Verenigde Staten. Dankzij de vermindering van de spanning tijdens de Koude Oorlog en zijn bezoek aan China en Moskou in 1972, werd Nixon populair onder het volk. Toch zorgde een schandaal ervoor dat Nixon besloot om als eerste Amerikaanse president vrijwillig af te treden.
Watergate-schandaal
In 1972 won president Nixon de verkiezingen van zijn Democratische tegenstander George McGovern. Nixon was populair onder het volk door zijn optreden tijdens de Koude Oorlog. Maanden later kwam er opeens een groot schandaal onder de aandacht van de media. Het bleek dat er een poging tot inbraak was gedaan op 17 juni 1972 in het hoofdkantoor van de Democratische Partij in het Watergate Hotel. De bedoeling was om afluisterapparatuur in het gebouw te plaatsen, maar de inbrekers werden opgepakt en dus mislukte het plan. Later werd ontdekt dat dit slechts een klein deel was van een veel groter plan om de verkiezingscampagne van de Democraten te dwarsbomen. Richard Nixon zou betrokken zijn geweest bij deze actie.
Opnames
Nadat Nixon herkozen was als president, werd er een onderzoek ingesteld naar het Watergate-schandaal. Hierbij kwamen opnames naar boven, waarop Nixon met zijn stafchef besprak dat het onderzoek naar het schandaal moest worden tegengehouden. Als reactie op de opnames bestormde de pers het Witte Huis. Dagenlang werd Nixon bestookt met vragen en kritiek. De president kon het niet meer aan en besloot daarom zijn functie neer te leggen.
Aftreden
Na iets meer dan tweeduizend dagen president te zijn geweest, besloot Nixon op 9 augustus 1974 af te treden. Hij gaf een laatste toespraak voor de hele natie. Ruim 150 miljoen mensen luisterden naar de woorden van de president. Zelf vond hij niet dat hij schuldig was, maar door alle aandacht voor het schandaal moest hij wel aftreden, zo vertelde hij in zijn toespraak.
Gevolgen
Volgens veel mensen moest Nixon na zijn aftreden gestraft worden voor zijn daden. Zij vonden dat hij de cel in moest. Richard Nixon werd echter niet vervolgd en ging met zijn gezin in Californië wonen. Vicepresident Ford werd de 38ste president van Amerika. Hij was zo aardig om Nixon gratie te verlenen voor het Watergate-schandaal. Nixon accepteerde dit, waarmee hij eigenlijk toegaf schuldig te zijn geweest.
Het Watergate-schandaal had niet alleen grote gevolgen voor Nixon, maar ook voor de rest van de wereld. Nixon had voor rust in de Koude Oorlog gezorgd, door China en de Sovjet-Unie te bezoeken. Door middel van een pingpongtoernooi probeerde hij met de Chinese leider Mao te praten. Door voor een ontspannen sfeer te zorgen, lukte het Nixon om goed contact met Mao te krijgen. Hieruit ontstonden belangrijke afspraken voor beide landen. Zo wilde Mao al heel lang in de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties. Omdat de Verenigde Staten het communistische deel van China niet wilde erkennen, zat Taiwan op de plek van China in de Veiligheidsraad. Nixon beloofde Mao dat hij toch in de Veiligheidsraad zou mogen, waarrmee hij een einde maakte aan de Taiwan-kwestie. China zou als tegenprestatie het aantal wapens verminderen. Bovendien zouden er nog onderhandelingen komen. Ook in de Sovjet-Unie wist Nixon afspraken te maken, waardoor de Koude Oorlog rustiger zou verlopen. Aan deze rust kwam abrupt een einde op het moment dat Nixon wilde aftreden. Al zijn werk was dus voor niets geweest.
DVD BBC Historisch Wereldnieuws – presidenten onder vuur
http://nl.wikipedia.org/wiki/Watergateschandaal