Nog steeds worden veel vreemdelingen naar Europa gesmokkeld. Dit gebeurt veelal door georganiseerde criminele organisaties die daar veel geld mee verdienen zonder echt veel risico te lopen. Het echte verhaal achter de gesmokkelde vreemdeling is meestal niet bekend. Er gaat vaak een groot persoonlijk drama schuil achter de illegale vreemdeling.
Het is zo vaak onderwerp van gesprek geweest. De massa-immigratie naar Europa en dan in het bijzonder Nederland. Het land was immers vol. Er kon niemand meer bij. Natuurlijk hebben deze mensen deels gelijk. Nederland staat op de lijst van de Verenigde Naties van 2011, op de 23e plaats van dichtst bevolkte landen. En als het dan economisch niet zo goed gaat is het natuurlijk eenvoudig om vreemdelingen als zondebok aan te wijzen.
Achtergrond vluchteling:
Er is in Nederland nog steeds een ruimhartig vreemdelingenbeleid. Wie in het land van herkomst aantoonbaar wordt vervolgd in verband zijn (etnische)afkomst, politieke- of geloofsovertuiging en direct gevaar loopt, is altijd welkom. Deze vreemdelingen worden ook wel asielzoekers genoemd en vragen asiel aan in verband met hun persoonlijke veiligheid. Voor asielzoekers is in Nederland een goed vangnet aanwezig.
Helaas is het gros van de naar Europa en Nederland komende vreemdelingen GEEN asielzoeker, maar valt onder de categorie gelukszoekers. Deze vreemdelingen hebben meer een economisch belang om naar het rijke westen te vertrekken en laten in het land van herkomst vaak alles achter.
Geen plaats voor economische vluchtelingen:
Helaas is er in Europa en Nederland geen plaats voor economische vluchtelingen. Om de echte asielzoeker een veilige haven te kunnen blijven bieden, moet er een grens getrokken worden bij het toelatingsbeleid. De economische vreemdelingen worden vaak door criminele organisaties illegaal naar Europa gesmokkeld. Vooral deze vreemdelingen hebben het zwaar.
Het drama achter de (economische) vreemdeling:
Vaak worden vreemdelingen in het land van herkomst actief benaderd door leden van criminele organisaties, die vertellen dat zij de vreemdeling naar Europa kunnen smokkelen. Deze organisaties zijn zeer goed georganiseerd en bestaan uit verschillende schakels in een keten, die begint in het land van herkomst en eindigt op de plaats van bestemming. Onderweg worden de vreemdelingen vervoerd in taxi’s, vrachtwagens of moeten soms grote afstanden lopen. En vaak moet daar onderweg weer geld voor worden afgedragen.
Waar komt men Europa binnen?
Veel vreemdelingen worden naar Europa gesmokkeld via Turkije. Er zijn vele routes om illegaal Turkije binnen te komen. Turkije is aan de oostzijde omringd door Syrië, Iran, Irak, Armenië en Georgië. Er lopen dan ook veel routes door de bergen, waar de vreemdelingen illegaal Turkije worden binnengebracht.
Als men eenmaal de grens is overgestoken en in Turkije aangekomen, worden de vreemdelingen tijdelijk in een woning opgevangen. Dit kan zijn in een grote stad als Istanbul, of op het platteland. Dit soort huizen wordt ook wel 'safe houses' genoemd. De vreemdelingen worden meestal met velen bij elkaar in een kamertje gestopt en mogen niet naar buiten. Vaak is er een gewapend lid van de criminele organisatie aanwezig, die de vreemdelingen bewaakt en van wat basisvoedsel voorziet. Maar het komt ook voor, dat de vreemdelingen gewoon worden opgesloten en er slechts eenmaal per dag een bendelid langskomt om eten te brengen. Het verblijf in de “safe houses” is veelal de laatste halte, voordat men Europa illegaal binnenkomt.
In de huizen bevinden zich vreemdelingen van allerlei etnische achtergronden. Het maakt de criminelen niet uit, waar de vreemdeling vandaan komt. Het belangrijkste is het bedrag, dat de vreemdeling aan de criminele organisatie kan betalen.
De laatste horde:
Op een bepaald moment worden de vreemdelingen bij de 'safe houses' opgepikt. Dit gebeurt meestal laat in de avond, omdat er nog een stuk moet worden gereden. Het laatste traject wordt dan ook altijd afgelegd in de duisternis. Als er in de 'safe houses' veel vreemdelingen aanwezig zijn, gebeurt dat meestal in kleine groepjes om ontdekking te voorkomen. Zo wordt de aanwezige groep vreemdelingen dag bij dag kleiner, totdat er weer een nieuwe groep arriveert. De vreemdelingen worden meestal met busjes of auto’s verder getransporteerd. Vaak zijn de ramen van de busjes geblindeerd, maar het komt ook voor dat de vreemdelingen op de grond moeten gaan liggen en pas weer op mogen staan op de plaats van bestemming. Dit is dan meestal een plaats in Turkije, dicht bij de grens met Griekenland.
Daar aangekomen, moet men ergens op een onbekende plaats uitstappen. Vaak is dit een plaats zonder specifieke kenmerken, zoals een veld of een bos. Op die plaats staan ook weer een of meerdere leden van de criminele organisatie te wachten. Een van de gevaarlijkste stukjes van de lange reis van de vreemdeling is dan aangebroken.
De Euvros, rivier op de grens Turkije/ Griekenland:
Het laatste stuk richting de grens van Griekenland (en dus ook Europa), wordt onder begeleiding van (gewapende) bendeleden, lopend afgelegd. De laatste hindernis is de rivier de Euvros, die precies op de grens van Griekenland en Turkije stroomt. De rivier is vrij breed en zeker in de winter is de stroming heel sterk. De criminele organisatie gebruikt dan ook vaak een rubberboot met motor om de vreemdelingen naar de overkant te brengen. Maar er zijn ook criminele organisaties (er zijn er diverse die separaat van elkaar functioneren), die de vreemdeling voorzien van een goedkope plastic opblaasboot met paddels. 3,4 of 5 vreemdelingen worden dan gedwongen om zelfstandig de rivier over te varen. Zeker in de winter, als de stroming erg sterk is, gaat dat wel eens fout. Niet alle vreemdelingen bereiken het beloofde land van Europa dan ook levend. Geregeld worden er door de Griekse autoriteiten in of bij de Euvros rivier verdronken vreemdelingen aangetroffen, die naamloos eindigen in een massagraf. Het gebeurt ook regelmatig dat een vreemdeling veilig de overkant van de rivier bereikt, maar wel met natte kleding. Deze vreemdelingen hebben dan nog een lange wandeling door de open velden voor de boeg, voordat zij zich kunnen melden bij een Grieks politie bureau. In de winterperiode gebeurt het dan ook soms, dat ledematen van deze vreemdelingen bevriezen en niet meer te redden zijn.
De prijs van de reis is dan wel heel erg hoog geworden.
Wat betalen deze vreemdelingen voor de reis?
Dat varieert per criminele organisatie, maar ligt tussen de $ 1500 en $ 6000. Daarbij worden de in het land van herkomst achterblijvende familieleden, vaak verantwoordelijk gehouden voor de betaling. Als de vreemdeling Europa heeft bereikt, moet hij de familie in kennis stellen zodat het geld aan de criminele organisatie wordt betaald.
Deze vreemdelingen laten vaak alles achter in het land van herkomst. Familie, vrienden, echtgenote en soms zelfs de kinderen. Alles om een goede baan te vinden en geld te kunnen overmaken naar de achterblijvende familie. En vaak ook op basis van niet kloppende verhalen van mensensmokkelaars.
De toekomst:
Na door de Griekse autoriteiten te zijn gescreend en geregistreerd, wordt men de straat op gestuurd. Men heeft dan 72 uur om het land te verlaten. Zonder geld, zonder reisdocumenten, zonder eten en drinken. Alleen een document van de Griekse autoriteiten!
Het begin van een onzeker leven in armoede, en (in verband met de illegaliteit) opgejaagd door de autoriteiten, is begonnen.
Het is ook dat gedeelte van het verhaal, dat de burgers van Europa moeten weten, als men naar deze economische vreemdelingen wijst en ze verketterd.
Ook al is de vreemdeling hier illegaal, hij is ook slachtoffer van het criminele systeem. Hij heeft alles verloren, zijn familie achtergelaten en heeft geen geld meer om terug te keren.
Het zijn niet deze vreemdelingen waar jacht op moet worden gemaakt, maar de criminele organisaties die daar veel geld mee verdienen! Dat zou pas rechtvaardig zijn.
Documentaire "mothers crossing" en "Mensjesrechten", artikel EU observer, filmpjes internet en eigen ervaringen
