Toetanchamon was een farao in het oude Egypte. Al op negenjarige leeftijd kreeg hij de macht over het Egyptische Rijk. Toetanchamon zorgde ervoor dat Egypte weer terugging naar de oude religie: het vereren van vele goden. Tien jaar later overleed hij aan malaria. In 1922 werd zijn graf ontdekt.
De zoektocht
In 1922 was de archeoloog Howard Carter in dienst van de rijke Lord Carnarvon. Lord Carnarvon had een slechte gezondheid en kon daarom zelf niet veel meer doen. Hij zag schatgraven als een sport en huurde Carter daarom in om voor hem op zoek te gaan naar oude graven.
In 1909 werd een geplunderde grafkamer ontdekt. Volgens deskundigen moest dit het graf van de farao Toetanchamon zijn, maar Carter geloofde hier niet in. Hij dacht dat het graf zich ergens anders moest bevinden en hoopte het te kunnen ontdekken. Daarom werkte hij al zeven jaar in de Vallei der Koningen in de hoop het graf te kunnen vinden.
De ontdekking
In 1922 stuurde Carter een telegram naar Lord Carnarvon. Hij had een opening gevonden en wilde dat Lord Carnarvon kwam kijken. De ingang bleek echter veel kleiner te zijn dan die van andere graven. Dit zorgde voor grote teleurstelling. Later bleek echter dat er nog een tweede verzegelde deur was. Toen Carter deze [=de deur] opende, bleek de ruimte ['de deur' is niet hetzelfde als 'de ruimte']vol te zitten met grafmeubilair en luxespullen. Dit moest wel het graf zijn van een farao. Het was duidelijk dat deze grafkamer nooit geplunderd was, maar toch konden Carter en Lord Carnarvon geen sarcofaag vinden, waar het lichaam van een farao in werd gelegd. Hun zoektocht naar de sarcofaag leidde tot een nog grotere ontdekking. Er bleek een tweede deur te zijn die de ingang van de echte grafkamer was. Hier vond Carter een enorme gouden sarcofaag met de naam van de jonge farao erop.
Het graf
Carter en Lord Carnarvon waren dolenthousiast toen ze het graf ontdekten. Er zaten ontzettend veel bijzondere spullen in de oude ruimte. Het duurde nog tien jaar voordat Carter alle spullen uit het graf had kunnen beschrijven. Na drie maanden werd het graf ook voor de buitenwereld opengesteld. De spullen van de farao verhuisden naar het Egyptisch museum in Caïro.
De vloek van Toetanchamon
Vijf maanden na de ontdekking stierf Lord Carnarvon aan bloedvergiftiging. Hij was in zijn wang gestoken door een mug. Gek genoeg werd op de overblijfselen van Toetanchamon op dezelfde plek ook een bultje gevonden. Na de onverwachtse dood van Lord Carnavon stierven nog zeventien andere mensen plotseling. Allemaal hadden ze wat te maken gehad met het graf van Toetanchamon. Mensen werden bang en dachten aan de vloek van Toetanchamon. Deze vloek zou het graf beschermen en alle mensen die in de buurt kwamen van de farao laten sterven. Ook de man die onderzoek kwam doen naar de vloek van Toetanchamon, stierf op mysterieuze wijze.
Toch denken onderzoekers niet dat er werkelijk zoiets bestaat als de vloek van Toetanchamon. De mogelijkheid bestaat dat er giftige schimmels of bacteriën in de graven aanwezig waren. Howard Carter, de ontdekker van het graf, is echter wel gewoon een natuurlijke dood gestorven.
DVD BBC Historisch Wereldnieuws – De Egyptische Oudheid komt tot leven
