Oude Japanse samoeraizwaarden

Het oude Japanse samoeraizwaard kende drie types: de wakzashi, de katana en de tanto. Deze zwaarden namen een zeer belangrijke plaats in onder de wapens die de samoerai gebruikten. Hieronder een korte beschrijving van deze oude zwaarden.

Tot de uitvinding van de moderne wapens was het zwaard lange tijd in gebruik als zelfverdedigingsmiddel. In Japan genoot het samoeraizwaard populariteit als wapen van krijgers. De oude Japanse zwaarden stonden bekend onder de naam nihonto. Er waren vele types nihonto-zwaarden, en de katana was er één van. De katana lijkt veel op het tachi-zwaard, is lang en gebogen en aan één kant geslepen.    

Wat is een samoerai?

Met de term samoerai werden vroeger hoge functionarissen van het Japanse leger aangeduid. Het woord samoerai is eigenlijk een Chinees werkwoord en betekent een persoon vergezellen of dienen die tot de bovenlaag van de maatschappij behoort. In het Japans duidt het woord saburau deze term aan.

Oude Japanse samoeraizwaarden

Het oude samoeraizwaard viel onder te verdelen in drie aparte categorieën of types, namelijk de ‘katana’, de ‘wakizashi’ en de ‘tanto’. In vroeger tijden hadden samoeraizwaarden een rechte kling; het gebogen zwaard werd pas na de achtste eeuw geïntroduceerd.

Katana

De katana wordt sinds historische tijden door samoerai gebruikt. Het zwaard staat bekend als slagwapen vanwege zijn scherpe snede. De kling van de katana is 60 cm lang en de borg van het gevest is vierkant of rond. Een aan één kant geslepen katana staat bekend als ‘sori’; de ‘sugata’ is aan twee kanten geslepen en kan allerlei vormen hebben. De katana is ontwikkeld in de ‘Moeromachi-periode’ (1392-1573). In de loop van de tijd heeft de lengte van de kling van de katana gevarieerd. In de veertiende en vijftiende eeuw was hij 70 tot 73 cm lang, maar in de eerste helft van de zestiende eeuw 60 cm. In de tweede helft van de zestiende eeuw ging de lengte weer naar 70 cm.    

Wakizashi

Het wakazashizwaard is iets korter dan de katana en heeft een kling die in lengte varieert van 30 tot 60 cm. De samoerai droegen dit zwaard naast de katana. Als de katana en de wakizashi tegelijk werden gebruikt, stonden ze samen bekend onder de naam daisho. De wakizashi werd gebruikt als extra wapen en werd naast de katana gedragen. In de periode tussen 1332 en 1369 werd hij voor het eerst gebruikt. Tijdens de Momoyama-periode had de regering regels gesteld wie de verschillende soorten wapens mocht gebruiken. Samoerai mochten de wakizashi gebruiken. De regels werden echter vaak ontdoken en de leden van de yakuzabende en sommige stadsburgers gebruikten dit zwaard ook. Het wakizashi-zwaard werd achter de hand gehouden als extra zwaard in geval van nood. Vijanden werden met dit zwaard onthoofd. Ook werd de wakizashi gebruikt om rituele zelfmoord te plegen.

Tanto

De tanto is in feite een tweesnijdend mes met een lengte van tussen de 15 en 30 cm. De tanto werd gebruikt als steekwapen en stamt uit de Heian-periode. Het mes was in de Moeromachi- en de Shin-Shinto-periode populair geworden. Speciaal aan het tanto-mes is dat de snede geen zichtbare rand heeft en dus vlakke zijkanten. De Yoroidoshi was een type tanto-mes met een dikke dwarsdoorsnede om door pantsers heen te steken. Soms werd de tanto in de daisho gebruikt als alternatief voor de wakizashi. Tegenwoordig worden tanto-messen met bot houten lemmet gebruikt voor training of demonstraties in oosterse vechtsporten.     

De oude Japanse samoeraizwaarden werden in verschillende periodes voor verschillende doeleinden gebruikt, en werden ontwikkeld naar gelang de eisen van de tijd. Hierdoor waren de samoeraizwaarden zeer efficiënt en als strijdwapen onmisbaar.