Influenza of griep dankt zijn naam aan oude astrologen, die het uitbreken ervan toeschreven aan de stand van de sterren. 'Influence', invloed van de sterren. Tegenwoordig weten we dat deze acute en besmettelijke ziekte wordt veroorzaakt door een aantal virussen bekend als de myxo-virussen.
De eerste stam werd in 1933 bij mensen geïsoleerd. Momenteel zijn drie types als influenzavirus bekend: type A, B en C. Het type A-virus is epidemisch van aard en verspreidt zich vooral op plaatsen waar veel mensen wonen. Doordat het virus constant muteert, ontsnapt het aan het menselijk afweersysteem.
Een aanval van het griepvirus gaat gepaard met een plotselinge stijging van de lichaamstemperatuur. Deze stijging is een reactie van het lichaam in een poging de vermenigvuldiging van het virus te voorkomen. Influenza wordt gekenmerkt door vermoeidheid, koude rillingen, spierpijnen, plotselinge koorts, een lopende neus, verstopping, hoofdpijn en hoesten. Alhoewel acute symptomen ongeveer een week aanhouden, kan de algehele slapheid en vermoeidheid veel langer duren.
Epidemie
De grootste problemen bij een griepepidemie zijn in de eerste plaats de enorme besmettelijkheid en de incubatieperiode van 24 tot 72 uur; de ziekte kan daardoor verspreid worden voordat de eerste symptomen optreden. Hoewel epidemieën die in Europa decennialang keer op keer toesloegen en de griepepidemie die in 1918 in de Verenigde Staten aan honderdduizenden het leven kostte, niet meer voorkomen, sterven er jaarlijks in de VS nog ongeveer 20.000 mensen aan de gevolgen van griep, meer dan er aan AIDS doodgaan. Influenza is vooral gevaarlijk voor 65-plussers en mensen met een verzwakt afweersysteem.
Gewone vlier tegen griep
De medicinale eigenschappen van de zwarte vlier dateren uit de vijfde eeuw voor Christus en zijn beschreven door Hippocrates, Dioscorides en Plinius. Het sap van de zwarte vlier wordt toegepast als remedie tegen verkoudheid, hoesten en infecties van de bovenste luchtwegen. Zowel in de Duitse als in de Britse kruidenfarmacopee wordt de werking van vlier bij hoest, verkoudheid en griep vermeld, maar ook zijn transpiratiebevorderende werking is bekend.
Vanwege zijn eeuwenlang gebruik bij virale infecties besloot men in de jaren tachtig een onderzoek te doen naar de werkzame bestanddelen van de vlierbes. In het laboratorium isoleerde men eerst de actieve bestanddelen uit de vlierbes, bio-flavonoïden genaamd. Er werden testen gedaan met diverse influenza-stammen en dit leidde tot de ontdekking dat twee van deze geïsoleerde bestanddelen het virus zeer doeltreffend bestreden.
Virussen kunnen zichzelf niet reproduceren. Zij moeten hiervoor levende cellen binnendringen en de functie daarvan veranderen. Dit betekent dat indien men kan verhinderen dat het virus de cel binnendringt, de ziekte is overwonnen. Het griepvirus geraakt in een cel met behulp van kleine stekeltjes, hemagglutinine genaamd, waarmee een gat in de celwand wordt geprikt. Het werkzame bestanddeel uit de vlierbes ontwapent deze stekels door ze te omsluiten en ze zo te verhinderen om het celmembraan te doorboren.
http://sites.google.com/site/kruidwis/kruiden-a/sambucus