Waarom zijn we hier? De wetenschap heeft in het algemeen geen antwoord op de vraag waarom we hier zijn, wat het doel is van ons leven op aarde. Men kan heel knap berekenen dat er een oerknal is geweest, dat vrij spoedig daarna het universum zich vormde, dat in dat universum toevallig een klein planeetje met een zon ontstond, met toevallig de juiste omstandigheden om een aantal aminozuren bij elkaar te laten komen die een dansje met elkaar deden en in een cel veranderden, die vervolgens evolueerde tot wie we vandaag zijn. Maar waarom?
Het Veld
Om een mogelijk antwoord te kunnen vinden op de vraag waarom we hier zijn en waar het allemaal toe dient, zonder dat het religieus of zweverig wordt, moet men niet werken vanuit het hier en nu, de aarde, het universum. Men zou moeten trachten te kijken vanuit de enige echte werkelijkheid: het grotere bewustzijn. Twee aannames zijn daarbij van belang:
1. De werkelijkheid zoals wij die kennen is virtueel.
2. Bewustzijn is de basis van alles.
Als dit al te zweverig is voor u, lezer, hoort u waarschijnlijk bij de groep die ervan uitgaat dat we ons lichaam zijn, of ons brein, het gematerialiseerde evolutiemodel, en dan is verder zoeken naar het antwoord overbodig. Dan hebben we genoeg aan wat de reguliere wetenschap ons voorschotelt. Dan zijn we van elkaar afgescheiden, gelden de wetten van Darwin en moet ieder individu vechten voor zijn overleving. Dan zien we een wereld opgebouwd uit angst, zoals die van vandaag de dag, met legers, vijandige naties, met een kleine rijke elite en een massa van ieder voor zich. Uiteindelijk leidt dat tot de ondergang van de planeet, in plaats van verdere evolutie.
Maar als u zich er iets bij kunt voorstellen, lees dan vooral verder. Als we ervan uitgaan dat onze lichamen (inclusief ons brein), de aarde en zelfs het universum een virtuele werkelijkheid zijn, en dat de enige echte werkelijkheid bewustzijn heet, dan ziet het plaatje er heel anders uit. Het is het lichaam dat komt en gaat, niet de informatie die er doorheen gaat. Die is onsterfelijk. Die maakt onderdeel uit van een alomvattende informatiebron, ook wel ‘de onzichtbare energiebron van waaruit al het materiële voortkomt’ genoemd of ‘het veld’. Andere omschrijvingen kunnen zijn ‘de spirituele wereld’ of ‘het groter bewustzijnssysteem’. Hoe het ook genoemd wordt, het is de bron waar onze virtuele werkelijkheid uit voortkomt. Het is niet buiten ons, afgescheiden, nee, onze wereld is daar een product van. We zouden niet zonder die bron kunnen bestaan. We stappen in een virtueel werkelijkheidspak dat ‘lichaam’ wordt genoemd en mogen deze planeet, dit universum ervaren. We lopen rond in een simulatie van het groter bewustzijnssysteem. We lijken van elkaar afgescheiden, maar zijn dat in werkelijkheid niet.
Entropie
Elk systeem wil van nature evolueren om te overleven. Elk systeem moet zich voortplanten, anders verdwijnt het. Sinds de oerknal is ook het universum aan het evolueren, structuur aan het maken van de chaos. Het groeit naar een steeds complexer systeem. Het evolueert van een systeem met hoge entropie (hoge wanorde) naar een met lage entropie (lage wanorde). Hoe complexer het systeem, hoe lager de entropie. Het zijn de criteria van ons bestaan. We zijn hier om te groeien, om de kwaliteit van ons bewustzijn te vergroten, door steeds betere en nuttigere informatie te vergaren. Onze lichamen (incl. ons brein) geven ons houvast, zijn een complex gevolg van de oerknal. Als we onze lichamen niet hadden, waren we allemaal stukjes bewustzijn (of informatie), zonder beperkingen en regels. Dan zou de wanorde enorm zijn. We hebben de beperkingen van het hier en nu nodig om vooruit te komen. Er bestaan ontelbare virtuele werkelijkheden zoals de onze, waar individuele stukjes bewustzijn heengaan om ervaringen op te doen, met een vrije wil, maar binnen bepaalde regels en beperkingen.
Bewustzijn kan gezien worden als een digitaal informatieveld. Wij zijn een driedimensionale simulatie daarvan, een virtuele werkelijkheid. We zijn in de bron niks anders dan informatie. We krijgen informatie en dat is wat ons definieert. We zijn hier om te ervaren. En wat is het nut van dat ervaren? Dat we evolueren, dat we de entropie van ons bewustzijn omlaag brengen. We zijn onderdeel van de strategie van het grotere bewustzijnssysteem om te evolueren, om niet ten onder te gaan. Onze droomrealiteit is net zo goed een virtuele werkelijkheid. Waar je wakker wordt als je hier gestorven bent, is wederom een andere virtuele werkelijkheid.
Liefde
Wat is het beste middel om tot een zo laag mogelijke entropie te komen, om zo goed mogelijk te evolueren? In ieder geval niet angst. Angst breekt alleen maar af, angst maakt ziek en doodt, leidt ertoe dat we defensiesystemen nodig hebben en met elkaar vechten, leidt tot onderdrukking, chaos. Angst is gebaseerd op de notie dat we van elkaar afgescheiden zijn, dat we angstvallig vasthouden aan onze bezittingen en elkaar niet vertrouwen.
Wat is het tegenovergestelde van angst? Het antwoord is: liefde. Liefde is de brandstof voor evolutie van het bewustzijn. Liefde is onpersoonlijk, alom aanwezig, overal werkzaam, en zonder de liefdesenergie, die de mysticus kent, die de verlichte ervaart, kan men niet eens bestaan. Liefde is het optimum van lage entropieconfiguratie. We communiceren, we delen, we zijn sociaal, afgescheiden door lichamen, maar allemaal met elkaar verbonden. Wat creëert een op liefde gebaseerde samenleving op de lange termijn? Ze optimaliseert, door relaties, door samenwerking. Dat is het streven.
Wat bedoelde Boeddha toen hij zei dat deze fysieke werkelijkheid een illusie is? Als je het bekijkt vanuit het grote perspectief, zoals hierboven, dan is die uitspraak niet langer poëzie, dan is het een feit. Dan is liefde het optimale stadium dat je bereikt als je evolueert. Dus een in grote mate geëvolueerd bewustzijn zou 'liefde' kunnen worden genoemd. Waarom zijn we hier? Uiteindelijk luidt het antwoord op die vraag: om te leren wat liefde is.
Tom Campbell, Bruce Lipton
