Omwille van 'design' worden zij- en achterruiten van auto's steeds kleiner. En dan zijn ze ook nog eens van binnenuit deels afgeplakt met zwart plastic, en daarmee bedoel ik niet het zogenaamde 'privacy glass'. Het staat mooi, maar je ziet niks!
Vroeger
In mijn lange historie als fervent autorijder heb ik heel wat auto's mogen bezitten. Zoals zovelen begon ik mijn leven als automobilist met een Citroën Deux Chevaux, ook wel bekend als 'Lelijke Eend'. Maar ik vond hem helemaal niet zo lelijk; ik was er zelfs trots op. Eén van de vele specifieke kenmerken van die auto was de kleine, platte voorruit. Maar door het concept van die auto zat ik altijd zo dicht op het stuur dat ik toch wel goed kon zien wat er zich allemaal nog meer op de weg voortbewoog.
Steeds groter, niet sneller
Door de jaren heen werden mijn auto's steeds groter en sterker. Ik ontwikkelde een liefde voor snelle auto's en op een bepaald ogenblik mocht ik zelfs 'een auto van de zaak' gaan rijden. Ik begon met een Opel Kadett, waarna een Ford Orion volgde. Herinnert u zich die auto's nog? Ik in ieder geval wel, vooral omdat er zo'n ondermaatse krachtbron in lag.
Niet groter, wel sneller
Na deze ondergemotoriseerde zakenauto's klom ik op de hiërarchische ladder en dientengevolge mocht ik ook steeds betere auto's uitzoeken. Zo volgden er nog een Ford Orion, een Subaru Legacy, een VW Passat Sedan en een VW Passat Variant. Over al die auto's zou ik wel iets leuks kunnen vertellen, maar het gaat me vooral om die laatste, de VW Passat Variant. Met 140 PK de sterkste auto die ik op kosten van een bedrijf mocht rijden. Maar wat was daar nou zo speciaal aan?
Lekker veel zicht
De eerste keer dat ik met die auto reed en ergens rechtsaf moest slaan keek ik, zoals me ooit op rijles was ingepeperd, over mijn rechterschouder. Ogenblikkelijk viel me op dat ik een vrijwel onbeperkt zicht had op mijn omgeving. Dat kwam omdat de VW Passat Variant nogal 'vierkant' van opbouw was en over grote, heldere ruiten beschikte die amper door raamstijlen werden onderbroken.
Designraampjes
Dat waren nog eens tijden: grote ramen voor goed uitzicht. Tegenwoordig is dat heel anders. Omwille van design wordt bij veel auto's de indruk gewekt dat ze over grote glasoppervlakken beschikken, maar niets is minder waar. Een flink percentage van die ruiten is vanaf de binnenkant afgeplakt met zwart plastic omdat de binnenbekleding anders pal voor de ruiten zou zitten. Geen gezicht natuurlijk. Wat er daarna overblijft is een heel klein ruitje, dat niet zou misstaan op een auto uit de vijftiger jaren. Denk al dat zwarte plakplastic maar eens weg als u gaat kijken naar een nieuwe Opel Insignia, een Mini Countryman of een Volvo V60!
