Het Tweede Duitse Rijk, het Duitse Keizerrijk, heeft bestaan van 1871 tot 1918. Het is ontstaan door het voeren van een van agressieve politiek en eindigde tegerlijk met het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog.
Voorgeschiedenis
Na de val van het Eerste Rijk in 1806 was er nog steeds geen Duitse eenheidsstaat. Veel verschillende gebieden onder evenveel verschillende heersers. Het koninkrijk Pruisen, dat een belangrijke rol heeft gespeeld in de oorlog tegen Napoleon, was het belangrijkste gebied. Het nam het voortouw in de stichting van een nieuw rijk. Otto von Bismarck, premier van Pruisen, wilde de Oostenrijkse invloed beperken en Pruisen het belangrijkst maken. Dit resulteerde in de Pruisisch-Oostenrijkse oorlog in 1866, waarbij Oostenrijk volledig in de pan werd gehakt. Ook Frankrijk werd in de Frans-Duitse oorlog van 1870 smadelijk door Von Bismarck verslagen . Bismarck maakte van zijn populariteit en macht gebruik om in 1871 het Duitse Keizerrijk te stichten. De eerste keizer was Wilhelm I van Pruisen.
Gebieden van het rijk
Zoals al gezegd is het Duitse Keizerrijk ontstaan door het voeren van een agressieve politiek. Bismarck steeg in populariteit vanwege de grote overwinningen die hij behaalde. Op Frankrijk heroverde hij bijvoorbeeld Lotharingen. Oostenrijk maakte geen schijn van kans en verloor grote gebieden aan Pruisen. Toen de andere kleinere Duitse Staten (25 in getal) zagen hoeveel succes Bismarck had, wilden zij zich maar al te graag bij hem aansluiten. Het gebied bestond dus uit een groot deel van het huidige Duitsland, een stuk Noord-Frankrijk en een gedeelte Oostenrijk. Een groot en machtig rijk dus. Het rijk was vooral zo machtig vanwege het militairisme in dit Tweede Duitse Rijk. Militairen en oorlogsvoering werden verheerlijkt en Duitsland liep technisch ook voor op het gebied van oorlogsvoering. Mede hierdoor waren de Duitsers zeer succesvol tegen Frankrijk en Oostenrijk.
Heerser van het Rijk
Het was een Duits Keizerrijk, dus de heerser was een keizer. Feitelijk gezien had Wilhelm I maar weinig macht. Het voeren van politiek en het nemen van besluiten lag voornamelijk bij Otto von Bismarck, de Rijkskanselier (premier). Van 1871, het begin van het Rijk, tot aan 1890 heeft Bismarck feitelijk het bevel gevoerd. Wilhelms zoon, Frederik III, die hem opvolgde als keizer, overleed al na 99 dagen . Frederiks zoon Wilhelm II zinde het niet dat Bismarck zoveel macht had en hij ontsloeg Bismarck. Wilhelm II trok steeds meer macht naar zich toe en benoemde zwakke Rijkskanseliers, zodat hij de macht in handen bleef houden. Wilhelm II was de derde en laatste keizer van het Duitse Keizerrijk. Hij heeft van 1890 tot 1918 geregeerd.
Einde van het rijk
In 1914 brak de Eerste Wereldoorlog uit. Aanleiding was de dood van de Oostenrijks-Hongaarse troonopvolger Frans Ferdinand, die op 28 juni 1914 werd neergeschoten. Duitsland, Oostenrijk-Hongarije en Italië verklaarden de oorlog aan Servië (het land waaruit de moordenaar afkomstig was). Frankrijk en Engeland, bondgenoten van Servië verklaarden de oorlog aan Duitsland en zijn bondgenoten. De Eerste Wereldoorlog was een uitputtingsoorlog en geen van de partijen boekte grote, beslissende overwinningen. In november 1918 ontstond in Duitsland de Novemberrevolutie. Veel mensen, het leger zelf ook, was ontevreden met de leiding van de keizer. Gevolg was dat op 9 november Wilhelm II werd afgezet als keizer. Dit was het einde van het Tweede Duitse Rijk, het Duitse Keizerrijk. Op tien november vluchtte de afgezette Duitse Keizer naar Nederland. Daar heeft hij tot zijn dood in 1941 in Doorn gewoond.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Duitse_Keizerrijk