Ludwig van Beethoven is een van de bekendste componisten van de 18e en 19e eeuw. In dit artikel is zijn biografie te lezen, ingedeeld in periodes van zijn jeugd tot zijn sterfdag.
Jeugd (1770- 1792)
Beethoven wordt op 16 december 1770 geboren in Bonn in een familie van muzikanten. Hij had een normale jeugd en groeide op net als elk ander kind in die tijd. Maar toen hij tien was, kon hij niet meer naar school omdat de financiële situatie van het gezin dat niet toeliet. Zijn vader Johann was ‘Kapellmeister’ (muziekdirecteur) bij het hof van Bonn. Hij zag al snel dat de jonge Ludwig Beethoven musicaal getalenteerd is. Op hardhandige wijze gaf hij zijn zoon een muzikale opleiding. Hij kreeg les van diverse docenten en gaf zijn eerste concert in Keulen toen hij pas acht jaar was. Hoewel zijn docent Christian-Gottlob Neefe zijn talent zag, zag hij ook de mindere kanten van Beethoven: hij was ongedisciplineerd en wist niets van cultuur. Neefe besloot hem bij te spijkeren en liet Beethoven kennismaken met het werk van Bach en Handel en zijn tijdgenoten Mozart en Haydn. Hij schreef zijn eerste compositie in 1782, toen hij twaalf jaar oud was. Op zijn zestiende had hij al aardig wat composities op zijn naam staan, vooral beïnvloed door Mozart, en begon hij lokale bekendheid te krijgen in Bonn. Hij gaf concerten en muzieklessen aan rijke aristocraten. In 1787 besloot hij les te nemen bij Mozart in Wenen. In 1788 verhuisde hij weer terug naar Bonn, na het overlijden van zijn moeder. Hij bleef daar een tijdje en ging in 1789 naar de Universiteit van Bonn. Ook speelde hij in het orkest van zijn oude muziekleraar Neefe en ontmoette hij Haydn in Bonn. In 1792 besloot hij Haydn te volgen en verhuisde hij weer terug naar Wenen om les te nemen bij deze componist.
Toenemende bekendheid (1792 – 1805)
Na een tijdje werd Beethoven ook bekend in Wenen, en hij raakte bevriend met componisten als Johann Schenk, Alois Forster, Johann-Georg Albrechtsberger and Antonio Salieri, van wie hij ook les kreeg. Hij stopte met de lessen bij Haydn, die naar Londen verhuisde. Hoewel hij financiële problemen had toen hij naar Wenen verhuisde, wist hij toch wat geld te verdienen door het geven van concerten bij de rijken thuis en later door de auteursrechten op de muziek die hij publiceerde. Ook gaf hij weer pianoles. In 1795 was hij al zo bekend, dat hij werd gevraagd om op te treden bij diverse liefdadigheidsevenementen en bij gala’s. In 1796 ging hij op tour naar Berlijn en Praag. Beide concertreeksen waren een succes. In die tijd schreef hij ook diverse sonata’s voor piano, stringkwartetten en symfonieën. In 1800 geeft hij zelf een liefdadigheidsevenement, de Beethoven Academy, een ruim vier uur durende voorstelling met verschillende soorten muziek. Het jaar erop merkt Beethoven dat hij doof begint te worden. Hij onderging diverse behandelingen, maar niets hielp. Hoewel hij in 1806 praktisch doof was, componeerde hij nog steeds en zijn stukken waren een succes. Zijn persoonlijke leven verliep echter niet zo voorspoedig. Hij was eenzaam, had financiële problemen, een onstabiel liefdesleven en voelde zich ongelukkig.
Artistieke groei (1805-1815)
De periode 1805 – 1815 kan worden aangemerkt als een periode van artistieke groei in het leven van Beethoven. In deze periode schreef hij enkele van zijn meest bekende werken, zoals de Vierde, Vijfde en Zevende Symfonie. Hij had echter nog steeds financiële problemen en hoewel hij onder bescherming van enkele notabelen stond, kwamen zij hun verplichtingen niet na. Pas in 1811 kreeg hij een grote som geld waar hij een paar jaar van kon leven. Hij vulde zijn inkomen aan met het publiceren van muziek. In deze periode raakte hij ook bevriend met Goethe.
Laatste jaren (1815-1827)
De laatste jaren van zijn leven stonden in het teken van zijn neefje Karl, de zoon van zijn overleden broer. Zowel Beethoven als de weduwe van zijn broer en de moeder van het kind wilden de voogdij, die uiteindelijk werd toegewezen aan Beethoven. Nog steeds had hij financiële problemen. In 1824 hield hij weer een Academy, waar hij zijn Negende Symfonie presenteerde. Dit werd een groot succes en hij kreeg staande ovaties, die hij niet kon horen maar wel kon zien. In 1826 ging zijn conditie hard achteruit door een longonsteking. Een paar dagen voor zijn dood ontving hij een groot bedrag van het London Philharmonic Society om in Londen te komen spelen, maar hij was daar niet meer toe in staat. Op 24 maart 1827 stelde hij zijn testament op, waarin hij alles naliet aan zijn neefje Karl. Twee dagen later stierf hij. De begrafenis vond plaats in Wenen op 29 maart. In de zomer van 1827 werden zijn spullen geveild, waarbij zijn manuscripten voor weinig geld van de hand gingen.
http://www.all-about-beethoven.com
